Kirkjuritið - 01.03.1937, Qupperneq 25

Kirkjuritið.
Um kristniboð.
103
Hann settist að i Fuglavík á Suðurnesjum og vann
fyrir sér með sjóróðrum, þvi að ekki voru launin há,
sern Bræðrasöfnuðurinn veitti starfsmönnum sinum.
Va'r hann þar syðra um 3 ár, en varð lítið eða ekkerl
ágengt. Eru til ýms bréf frá honum í skjalasafni i
Herrnhút, og sýna þau, að honum liefir blöskrað drykkju-
skapur og máttvana vantrú þeirra, sem hann kyntist
þar. Segir hann t. d., að sóknarpresturinn, séra Vigfús
á Hvalsnesi, liafi verið dauðadrukkinn við altarisgöngu,
svo að hann hafi varla getað talað.
Vorið 1742 ætlaði söfnuðurinn í Herrnhút, að senda
hingað til lands þýzkan mann Piper þessum til aðstoð-
ar, en þegar sá maður kom lil Hafnar, neitaði verzlun-
arfélagið að flytja hann til íslands með skipum sínum.
°g jafnframt var Bentzen, Bátsendakaupmanni og vini
Pipers, neitað um að flytja 2 faðma af brenni handa
Piper með íslandsskipum! — Verzlunarfélaginu mun
áafa þótt Piper full aðfinningasamur um ýmiskonar
framferði verzlunarmanna og drykkjubræðra þeirra, og
talið hann þröngsýnan í trúmálum, — en sýndi svo
»frjálslyndi sitt og sanngirni“ á þenna hátt.
Er raunalegt um að liugsa, að ísland skyldi vera eina
landið, þar sem Bræðrasöfnuðurinn varð að gefast upp.
Ég nefndi áðan, að Bræðrasöfnuðurinn í Herrnhút
liefði sent um 100 kristniboða viðsvegar um heim fyrstu
25 árin; en þeir urðu fleiri síðar.
Árið 1932 var tveggja alda afmælishátíð kristniboðs-
ins haldin í Herrnhút. Þangað komu fulltrúar úr ýms-
nm áttum, eins og gengur, — og margt var skrifað um
starfið og hátiðina. Af því, sem ég hefi séð um þau efni,
þótti mér eftirtektaverðust grein eftir japanskan full-
trúa við hátiðina, Akira Ehisava að nafni. — Ársfjórð-
ungsritið „The Japan Christian Qvarterly“ flutti grein-
ina. Segir Ebisava, að hann liafi orðið forviða á að sjá,
að Herrnhút var ekki slærra en meðal sveitaþorp, með
um 1600 íbúa, og þó skyldi þar vera móðursöfnuður