Kirkjuritið - 01.04.1941, Page 22

140
J. H.: Hallgrímur biskup Sveinsson.
ApríJ.
Fyrir því er bæði rétt og skylt, að nafn Hallgríms
biskups Sveinssonar geymist i heiðri innan þeirrar
kirkju, sem liann helgaði alt æfistarf sitt, og' þeirrar
þjóðar, sem hann í einu og öllu vildi reynast og líka
reyndist góður sonur. Dr. J. H.
Sýslumaður stígur í stólinn.
Prófasturinn í Suður-Þingeyjarprófastsdæmi hefir skýrt mér frá
því, að síðastliðið gamlaárskvöld hafi sýslumaður Þingeyinga,
Júlíus Hafstein, stigið í stólinn hjá sér i Húsavikurkirkju. Þjónaði
prófasturinn fyrir altari, en sýslumaður rifjaði upp helztu atburði
hins iiðna árs og ias að lokum prédikun séra Haralds prófessors
Nielssonar: „Þegar hann læsir“. Kirkjan var auðvitað þéttskipuð,
og var þessi stund í kirkjunni mjög hátiðleg. Söngsveitin söng
áramótasálma mjög vel.
Mér finst hér gefið fagurt fordæmi, er prestur og yfirvald stað-
arins taka höndum saman á helgum augnablikum til jíjónustu í
musteri drottins, og að rík ástæða sé til þess að geta um þennan
atburð, sem án efa vakti góðar hugsanir og tilfinningu hjá öllum
viðstöddum. Sýslumaður hóf mál sitt með þessum orðum:
„Prófastinum okkar, sóknarprestinum, sem við öll höfum mæt-
ur á og þykir vænt um, hefir þótt vel fara á þvi, að ég í þetta
sinn flytti söfnuðinum yfirlit í kirkjunni, þetta siðasta lcvöld líð-
andi árs, um helztu viðburði ársins.... Nú er ég læt til leiðast
að koma fram sem samstarfsmaður vinar míns, prófastsins okk-
ar, þá gjöri ég það fyrst og fremst vegna tilmæla hans og í fullu
trausti þess, að þetta geti ekki lineykslað neinn, og i öðru lagi,
og ekki veldur það minstu, að einmitt á þessum stað hefi ég fundið
öldur samúðarinnar leika um mig frá ykkur Húsvíkingum og
Þingeyingum öllum, þegar mín sorg var stærst. ... “
Þess skal getið, að einn sýslumaður hefir áður komið fram á
líkan liátt, þvi að við vígslu Víkurkirkju 1934 talaði Gísli Sveins-
son sýslumaður úr prédikunarstóli.
Það væri æskilegt og gleðilegt, ef sem flestir álirifa- og valda-
menn þjóðar vorrar vildu hefja samstarf við presta landsins, ekki
sízt nú á hinum alvarlegu tímum, sem vér lifum á.
Sigurgeir Sigurðsson.