Kirkjuritið - 01.03.1944, Blaðsíða 5

Kirkjuritið.
Við borð raeistarans.
83
heimsins“, — og í kvöld er myrkrið svo mikið og liatrið
svo magnað í Jerúsalem, hinni heilögu horg.
Þarna er Filippus, samhorgari þeirra Símonar og
Andrésar. Það var hann, sem einu sinni sagði við Jesú:
„Sýn þú oss föðurinn." Hann vildi fá að sjá Guð. Hann
vildi lifa liið ósegjanlega, sigrast á öllum mannlegum
veikleika og standa andspænis hinni æðstu fullkomn-
un óhjúpaðri.
Þarna eru þeir Bartholomeus, Júdas Jakohsson,
Jakoh Alfeusson og Símon, sem nefndur er vandlætari.
Þarna er Jakob Zebedeusson, einn af fiskimönnunum
frá vatninu og einn þeirra þriggja, sem meistaranum
eru allra handgengastir og eru á sérstakan hátt innvígð-
ir í leyndardóma dýrðar hans. Hann sá, hvernig dýrð
æðri veraldar skein af andliti frelsarans á fjallinu, þar
sem eilífðin opnaði þeim Jilið sin og framliðnir spá-
spámenn þjóðarinnar birtust þeim.
I3arna er einnig lærisveinninn, sem alltaf krefst skýr-
ingar á undrinu. Maðurinn, sem alltaf spyr: Hvernig
og hversvegna?
I kvöld, þegar Jesús talar við þá um dauða sinn og
segir við þá: „Veginn þangað, sem ég fer, þekkið þér“,
þá svaraði þessi lærisveinn: „Herra, vér vitum ekki, hvert
þú fer, hvernig skyldum vér þá þekkja veginn?“ Hann
hafði ekki séð inn i annan lieim. Hann vildi fá að sjá
þangað. Það er Tómas, rannsóknarandinn. En þegar
hann hefir sannfærzt, er enginn einlægari en hann.
Við hlið Jesú sjálfs situr ungur maður og liallar höfð-
inu að öxl lians. Hann er ólíkur félaga sínum, Tómasi.
Hann er draumamaðurinn í lærisveinahópnum, vinur
iiins dularfulla og ókunna. Hann er skáldið meðal læri-
sveinanna og liann skynjar heiminn á sinn sérstaka liátt,
og liann skynjar líf meistarans með öðrum hætti en
hinir. Hann hefir séð ljósið frá Guði kvíslast um al-
lieimsins myrkur. Hann liefir séð orðið, hið eilífa og
máttuga, stíga niður af liimni, til þess að klæðast mann-