Kirkjuritið - 01.03.1944, Side 19

KirkjuritiS.
Séra Jóhann Þorkelsson.
97
boðháttinn, þessa skipun postulans: „Þol illt. Gjör verk
Irúboða, fullna þjónustu þína“. (2. Tim. 4. 5.).
Þessu var einnig sjálfsagt að hlýða.
Sjálfsagt var þá um leið að nota þessa aðferð: Btð
j'óleg eftir Guði, sála mín.
Oft hefir hann talað við sjálfan sig' á þessa leið:
Bið í trú og bið og líð,
bráðum keiiiur sælli tíð.
Vér minnumst þess prests, er hlýðinn Guði var allur
í orðinu. Þeir, er til þekkja, hljóta að hugsa um séra
Jóhaixn, er þeir lesa þessi orð: „Leg'g kapp á að sýna
sjálfaxx þig fullreyndan f}rrir Guði, verkamann, er ekki
þarf að skanxmast sín, sem fer rétt nxeð orð sannleik-
tns. Þjónn Droltins á ekki að eiga í ófriði, lieldur á
liann að vera Ijúfur við alla, góður fræðari, þolinn í
þrautum“. (2. Tím. 2. 15. 24.).
Ég sá í kii’kju einni erlendis þessi orð letruð við
handriðið, er gengið var inn í prédikunai-stólinn: „Haf
gát á sjálfum þér og kenningunni“.
Með þessunx heilögu orðunx minnist ég séra Jóhanns,
og þá einnig, er ég hugsa unx þessa áminningu: „En þú,
Guðs maður, stunda réttlæti, guðhræðslu, trú, stöðug-
lyndi og hógvæi'ð. Berstu trúarinnar góðu baráttu,
höndla ]xú eilífa lífið, sem þú vai'st kallaður til og ját-
aðir góðu játningunni i viðurvist margra votta (Sálm.
6. 11.—12.).
Svo segir í Nýja testamentinu: „Mér er kunnugt mxx
niann, liann tilheyrir Kristi“. (2. Kor. 12. 2.).
Þaixnig íxxaxx ég séra Jóhamx. Fyrstu orðin, sem ég
man, að ég liafi heyrt hann tala hér i kirkjunni, voru
af lionuixi töluð við jarðarför séra Helga Hálfdanarson-
ar fyrir 50 áruixx. Ég maix svo vel, er séra Jóhaixxx byrj-
aði nxál sitt með þessunx orðum: „Að lifa er nxér
Kristur.“
Exx það voru eimxiitt þessi oi'ð, sem stjónxuðu prests-
stai-fi séra Jóhamxs, játningin: „Lífið er mér Kristur“.