Kirkjuritið - 01.01.1948, Qupperneq 79

Ávörp
til dr. Friðriks FriSrikssonar,
flutt á Hólum 17. ágúst 1947.
Það er upphaf þessa máls, að 22. apríl síðastliðinn ályktaði
sýslunefnd Skagafjarðarsýslu með samhljóða atkvæðum allra
nefndarmanna að veita mér heimild til að bjóða heim séra Frið-
nk Friðrikssyni, doctor theologiæ, sem gesti sýslufélagsins.
Af þessu leiðir, að mér veitist nú sú sæmd og sérstaka gleði,
að bjóða þig, séra Friðrik, elskulegi vinur minn og frændi,
velkominn með oss Skagfirðingum.
Þetta vil ég segja þér og einnig það, að ég tel það heillastund
1 lífi mínu að mega vera með þér við þetta tækifæri hér á
htígum Hólastað, biskupssetri ástvinar þíns hins blessaða
Jóns biskups Ögmundssonar.
Og nú, er ég nefndi nafn Jóns biskups Ögmundssonar í þessu
sambandi kemur mér í hug málshátturinn: „Hvað alskar sér
líkt.“
Það þarf engan að undra, að séra Friðrik hefir hinar mestu
mætur á Jóni biskupi ögmundssyni. Þessi fyrsti biskup Norð-
lendinga má með sanni nefnast frumherji Guðs kristni hér í
Norðurlandi, einhver hinn dýrlegasti andans maður, er þjóð
vor hefir átt og helgur maður í öllu sínu líferni.
En það er nú liðið nær því að hálfri öld síðan heiðursgestur
vor, séra Friðrik, hóf kristniboð sitt meðal æskulýðs þjóðar
sinnar. Hann gerði það að sínu mikla og göfuga æfistarfi, og
honum hefir tekizt það með þeim ágætum, að nú er svo komið,
að þjóð hans veit og viðurkennir, að hann er mestur leiðtogi
°g frömuður trúar og siðgæðis samtíðar sinnar á Iandi hér og
einn í flokki afbragðsmanna þjóðarinnar á öllum öldum_
Það var á síðasta ári síðastliðinnar aldar, að séra Friðrik
stofnaði Kristilegt félag ungra manna í Reykjavík. Því er nú
aðeins tveimur árum fátt á hálfrar aldar starf hans og baráttu
sem kristilegs trúarleiðtoga með þjóðinni. Eins og alþjóð er
kunnugt, hefir félag hans vaxið og dafnað svo, að það er nú