Kirkjuritið - 01.01.1948, Blaðsíða 80

78
KIRKJURITIÐ
orðið voldugur félagsskapur úr upphaflega fámennum drengja-
hópi. Og hvar sem séra Friðrik er staddur á byggðu bóli fóstur-
jarðar sinnar, hittir hann nú fyrir sér fleiri og færri menn, á
svo að segja öllum aldri, sem hafa bundizt honum einlægum
vináttuböndum, og elska hann og virða sem hjálpara sinn og
leiðtoga írá æskuárunum. Ég þekki þess engin dæmi, að nokkur
íslendingur núlifandi eigi slíkri hylli að fagna sem hann. En
þetta er ekki bundíð og einskorðað við land hans og þjóð. í
Danmörku er sama máli að gegna, en þar hefir hann einnig
starfað árum saman sem kristilegur æskuleiðtogi, og nýtur
þar hinnar mestu hylli og frægðar, og er víðkunnur og góð-
kunnur maöur um öll Norðurlönd og víðar um lönd.
Þegar vér höfum fyrir augunum afrek og æfistörf afbragðs-
manna, verður oss næst að hugleiða, hvað það er í fari þeirra,
sem gerði þeim fært að vinna afrekin. Hvað varð þeim
heilladrýgst í baráttunni fyrir sigrinum? Vissulega vitum vér,
að ljómandi gáfur og lærdómur mikill hafa verið heiðursgesti
vorum góð og haldkvæm vopn til að vega með sigurinn í bar-
áttunni gegn myrkri og meinsemdum samtíðar hans. Hér við
bætist fjölþætt skáldgáfa hans, sem hann hefir ekki haldið á
lofti, sem skyldi, að mínu áliti og fleiri manna, er honum hafa
kynnzt. En að minni hyggju er það hans frábæri kraftur og
einlægni trúarinnar, samfara dæmafáu fjöri og tápi í hinni
glæsilegu og elskulegu skapgerð hans, sem mestu hafa áorkað
um sigurinn í hans mikla og göfuga æfistarfi. Þaðan er komin
birtan, -—- hið milda og glaða Ijós, sem stafar af séra Friðrik
Friðrikssyni, alls staðar og við öll tækifæri, — af kennimannim
um og vininum, leiðtoganum og félaganum. Til þess eiga hinar
dæmafáu vinsældir hans og almenna hylli, er hann nýtur, rót
sína að rekja, hjá öllum, sem hafa rækileg kynni af honum,
og sjáandi sjá og heyrandi heyra.
Þetta, sem ég nú hefi drepið á, í örfáum orðum, vakti fyrir
mér og samverkamönnum mínum í sýslunefnd Skagafjarðar-
sýslu, þegar nefndin í fyrsta skipti bauð heim hingað í hérað
vort gesti í heiðursskyni. Olli hér og nokkru um, að vér Skag-
firðingar viljum gjarna eiga mikið í þessum heiðursgesti vor-
!,um, — þykjumst eiga mikið í honum, með fullum rétti, því
hann er Skagfirðingur í nokkra ættliði, dvaldi hér í Skagafirði
um nokkurt skeið æsku sinnar og naut hér fyrstu tilsagnar