Kirkjuritið - 01.01.1954, Blaðsíða 19

ÁSMUNDUR GUÐMUNDSSON BISKUP 17
Hann leggur þar út af orðum Páls postula í fyrra Kor-
intubréfi: Sérhver athugi, hvernig hann byggir ofan á.
Því að annan grundvöll getur enginn lagt en þann, sem
lagður er, sem er Jesús Kristur.
Hann segir þar m. a.: „Guð hefir sjálfur lagt grundvöll-
inn, hinn hæsti höfuðsmiður himins og jarðar, eins og
feður vorir komust að orði.“
Og á öðrum stað segir hann: „Ekkert ævistarf — eng-
inn steinn í framtíðarbygging fslands, menningar þess og
lýðfrelsis, má vera svikinn — aðeins einn steinn, illa lagð-
ur, getur valdið hruni.“
Ég vil hefja mál mitt með því að segja, að eftir 40—50
ára viðkynningu við þennan mann, tel ég, að fáir geti með
betri samvizku en hann tekið sér þessi orð í munn.
Fyrst: Grundvöll lífs okkar verðum við að þiggja að
gjöf frá hinum hæsta höfuðsmið.
En því næst, og þar vill oft bresta á hjá okkur flestum:
Vér eigum sjálfir að byggja ofan á. Og þar má ekkert
svikið vera.
Mér er sem ég sjái mynd heiðursgestsins okkar í kvöld
í þessum orðum: Enginn steinn má vera svikinn. Aðeins
einn steinn, illa lagður, getur valdið hruni.
Hin ríka, ósveigjanlega, undantekningalausa skyldurækni
"— mér hefir alltaf fundizt hún vera megin einkenni pró-
fessors Ásmundar Guðmundssonar.
★
Fundum okkar hefir sennilega borið fyrst saman fyrir
r®tt um hálfri öld — svona gamlir erum við nú orðnir.
En ég man lítið eða ekkert eftir honum frá þeim sam-
fundum okkar — í latínuskólanum — og hann man senni-
lega ekki heldur eftir mér frá þessum tíma. Ég var ekki
1 skóla nema einn vetur, 1903—04, og þá var heiðurs-
gesturinn okkar þar líka. Ég var þar í 3. bekk, einhverj-
uai stilltasta bekk skólans, en hann? — Hvar var hann?
Hann var í 2. bekk, ólátabekknum fræga, sem var að