Kirkjuritið - 01.01.1954, Qupperneq 22

20
KIRKJURITIÐ
Hér var mikið prestsefni komið í Prestaskólann, og
mikið efni í leiðtoga í málefnum kirkjunnar.
Prestsstarfi próf. Ásmundar kynntist ég ekki af eigin
raun, hvorki vestan hafs né austan, en prédikanir hans
— sem óneitanlega eru einn megin þáttur þess starfs —
þekki ég vel og þið öll, ef þið hafið kært ykkur um það.
Og án þess að fara hér að gerast prófdómari yfir honum;
vil ég segja það, að þær bera prestshæfileikum hans fagurt
vitni, ekki aðeins um innihald, stíl og mælsku, heldur og
um einlægni, dýpt og heita trú, sem jafnan skiptir mestu.
En hitt hefir þá ekki síður komið fram, hvílíkur leið-
togi og vegsögumaður hann hefur oi'ðið á sínu sviði.
Auðvitað hefir honum farið, eins og flestum miklum
áhrifamönnum og leiðtogum, að öldur hafa á honum brotn-
að og straumar á honum klofnað. f því efni hefi ég ekki
átt með honum samleið, og tel ég það galla á mér en ekki
honum. Hann hefir haldið sitt strik, það má hann eiga,
haldið sitt strik, eins og hann hefir talið rétt að láta horfa.
Hversu sem hann hefir viljað vera fús til samvinnu og
samhugar, hversu sem hann hefir viljað láta hvern mann
njóta sannmælis, hversu sem hann hefir viljað virða ann-
ari’a skoðanir og dæma hlutlaust, þá hefir hann haldið
sitt strik. Hann hefir án nokkurs undansláttar viljað fara
eftir heilræði Matthíasar:
Haf Guðs orð fyrir leiðarstein í stafni
og stýrðu síðan beint, í Jesú nafni,
á himins hlið.
Þessu striki hefir hann haldið með öllum sínum einbeitta
vilja, ósveigjanlegu sannfæringu, hvössu gáfum, og hvergi
vikið út af viljandi.
En eins og menn vita, þá sýnist mönnunum oft sitt
hverjum, bæði um það, hvar himins hlið er, og hvemig
lesa beri Guðs orð, og þá skerst í odda milli þeirra manna,
sem eiga hinn sterka vilja og hina öruggu sannfæringu.
Og þá geta dómarnir um þennan mann, eins og aðra mikla