Kirkjuritið - 01.06.1954, Side 7

„ANDI JESÚ ...“ 245
Aðgæzluvert þætti sálarástand þess manns, sem slíka
ferðasögu færi að segja í dag.
Tilviljun, — segjum vér, þegar guðleg handleiðsla sjálf
er að verki. Heppni, — segjum vér, þegar sjálfur Guð er
að veita oss blessun. Nú ríður á miklu, hvað ég geri, —
segjum vér, þegar viðburðarásin er þegar ráðin af valdi,
sem vér stöndum svo veik fyrir sem strá fyrir stormi.
Þekkjum vér ekki handleiðslu andans? Höfum vér ekki
þrásinnis rekið oss á það eftir á, að örlagaþráðurinn var
spunninn, lífsvoðin ofin ósýnilegri hendi?
Lífsmóðan hefir hljóðlega streymt áfram. öld hefir
komið af öld, kynslóð fylgt kynslóð. Einn kunnasti blaða-
^aður Breta reit fyrir nokkurum árum merkilega bók.
Hann var fyrr á árum trúlaus maður á Guð, að því er
ég bezt veit, en þekking hans á sálrænum fyrirbærum
°g sálarrannsóknum síðari tíma kom fyrir hann vitinu.
Hann segir á þessa leið:
„Þegar ég lít yfir sögu kynslóðanna, sé ég fyrir mér
frumherjana, þá sem báru kyndlana fyrir mannkyninu.
^argskonar átrúnaði aðhylltust þeir, af ólíkum kynflokk-
Um voru þeir fæddir, en allir voru þeir bornir af afli, sem
var sterkara en þeir sjálfir. Sumir þeirra höfðu eignazt
andlega reynslu. Sýnir höfðu þeir séð, drauma hafði þá
^reymt, raddir höfðu þeir heyrt. Hugrekki þeirra sýndist
yfirmannlegt... Þeir sáu ekki aðeins sannleikann, margir
Þeirra létu fyrir hann lífið. Meðan ég var ungur og virti
fyrir mér þessa merkisbera mannkynsins, leit ég á þá sem
stríðandi einstaklinga, er stefndu hver í sína átt. Nú er
ág búinn að læra að líta þetta öðrum augum. Nú sé ég,
að allir þessir einstaklingar voru hlekkir í einni keðju,
einni órjúfanlegri keðju.“
Hlaðamaðurinn er andstæðingur Winstons Churchills
* stjórnmálum, en hann er hafinn yfir kredduhátt og
Þröngsýni, og eitt stórfelldasta dæmi nútímans um hand-
ieiðslu andans telur hann það, þegar Churchill bjargaðist