Kirkjuritið - 01.03.1967, Page 19
KIRKJUIUTIÐ 113
gv n'°ta verðandi starfsmenn þessarar stofnunar, sem nú liefir
g eie8u starfsliði á að skipa, miðað við það sem áður var.
llr U ker virtist sem sagt brúklegt vopn lagt upp í þeirra hend-
u ’ 6r ilafa það fyrir „hobby“ að liamast á kirkjunni, — enda
j. .S. ekki langt að bíða, að það væri birt og því beitt af þó
jj.rum vígamóði.
er svo anað mál, liversu vænlegt lietta vopn raunveru-
slTk C1 ^ viggenííisi — eða blyti kirkjan ekki að liverfa sem
8koð e^Jlnn ilætti að liorfa um öxl? Mundi prestakallaendur-
Urun eða Kristnisjóðsmálið benda til þess, að bér sé ein-
nm öxl?
fi'a y ' U,l, i liturgiska endurnýjun guðsþjónustunnar, er guð-
en ' lstu<ientar nefndu svo í fróðlegri útvarpsdagsskrá nýlega,
]1Vag rir nefna afturlivarf til gamalla, dauðra forma eða eitt-
Paðan af verra, skal það tekið fram, að mér fellur ekki
ieið ' messa °g sizt sa gamli söngur, sem reynt er að inn-
vjr.jU‘ ^11 anðvitað segir það lítið um réttmæti þessa, — bitt
ef )a!1 lller hinsvegar þungvæg rök fyrir liinni „sístæðu messu“,
a‘ t ess verða, að auðvelda einingarviðleitni
0JUlmar, sem mjög liefir eflzt á síðustu tímum.
a liel ,)etl au®vita3 sé ýmislegt álitamál í viðliorfum þeirra, er
gert g!Slðina ieggja svo mikla áherzlu, þá liafa þeir þó allavega
; ^að Ijóst, að mes.san er og blýtur að verða meginatriði
kiúb| !r |unnar- Yrði liún dregin niður á plan klíkunnar eða
iara Slns’ '— binna sundurleitu félagsforma, sem koma og
ek)7 ^*a yrði framtíð liennar vafasöm, vægast sagt og vísast
J)r. langt í það, sem ýmsir framúrstefnumenn kalla „trúar-
iegt )' ,ansan kristindóm“, er virðist í rauninni aðeins frum-
a3 ^ eitl a Ileiln forna lieiðindómi, er gerir manninn sjálfan
j . 1 °g mannlega skynsemi að viðmiðun alls.
lnUrir ^ trú,nálauinræðunum á upphafsvikum þessa árs liefir
o grasa kennt, — ekki sízl í lesendabréfum dagblaðanna,
kHfi,r , a<’ k°mið berlega fram, bve liugmyndir margra um
mdóin eru óljósar.
tijjit 1 a. þarf að sjálfsögðu engum að koma á óvart, þegar
Þóter ' d þess tekið, bve takmörkuð trúariðkun margra er.
dójn r menn iiafi sem börn fengið meiri eða minni kristin-
sé ]1(jt °sin, jiá fölnar fljótlega sú þekkin, er þannig fékkst,
11 ekki aukin og dýpkuð með reglulegri þátttöku í lífi