Kirkjuritið - 01.03.1967, Qupperneq 21

Qí!H}ar Árnason:
Pistlar
^rUrinur kirkjunnar
Cr nauðsynleS- Hllltverlí guðfræSinganna er að rann-
jaj. ritningarnar og skýra efni þeirra. Þar er skylt að liafa það
jj <llli sem sannara reynist. En guðfræðin liefur sín takmörk.
,Ul1 er kvorki heimsspeki né vísindi. Ekki heldur sköpun
>lra trúarbragða.
'lr °g síðar liafa verið uppi guðfræðingar, sem af blindum
þe 1CtnaðÍ °8 ýmsum öðrum ágöllum liafa rifið niður í slað
,,ss ,að ljyggja upp. Leitt mcnn út af veginum í stað þess að
ail* 101111 a bann. Skyggt á Krist í stað þess að beina að lionum
að'^1*. ^ llelrra bópi eru þeir, sem nú á dögum ganga svo langt
gtafa undan guðstrúnni, véfengja allar upprisufrásagnirnar
r? 'Lru fráliverfir bæninni. Slíkir „lærdómsmenn“ eru í raun
I fimbulfambarar og afvegaleiðendur.
h ,-i .111111 bóginn eru líka ófáir guðfræðingar, svo tyrfnir og
tiu SKrilðuglr að ræða Jieirra lætur í eyrum eins og framandi
þ,íþ °g langfæstir skilja rit þeirra öllu betur en rúnaristur.
eu ejga gorg]ega jnihinn blut að }>eim almenna misskiln-
1 að kirkjan sé prestastofnun utan við Jijóðlífið en ekki
"þ aUdl H'btsfélag.
Vt)lað eri* óneitanlega nokkur sannindi í því fólgin að frá önd-
ar p' ilafa deilur guðfræðinganna verið innanmein kirkjunn-
II sannir vottar liins upprisna hafa verið fáir.
s]^. l,lsPjöllin bera þess órækt vitni að Kristur lalaði sjálfur
1 lllab sem aljiýða manna drakk í sig. Persóna bans lireif
fv 1111 fywt og fremst, eða æsti til andspyrnu. Dauði lians vakti
fi 11 ,11,1,111 bans bjargþunga liryggð, en andstæðingunum stór-
,lllaii léui.