Kirkjuritið - 01.03.1967, Side 35

KIKKJURITIÐ 129
1111 leitar sér hressingar og safnar kröftum fyrir starf liins
ko>»andi dags.
ao er á slíkuni stundum, er vér nemum staðar í liárreysti og
sei ^ ^lversdagsins og hverfum inn í þögn hins eilífa lífs,
í Jn ^"rillrullllllrinn tekur að loga, og rödd guðs berst til vor
n-i ,r ' lllorSunsins. Hver fór nokkru sinni rétta leið, sem aldrei
„1 staðar til að spyrja til vegar? Og guð talar til þeirra, sem
- Sor tíma til að lilusta á liann.
est er þá undir því komið að lilýða rödd samvizkunnar,
iftn '3 skll,lul 111111 °fan, er oss berst hún. Það er prófsteinn-
að 1 1,11 vora‘ ^vo niikils virði sem hugsunin er, þarf þó lífið
'p Vera meira en heilabrot. Það verður einnig að vera starf.
’ sem aldrei verður að starfi, kemur engum að gagni.
^rrstsmenn’ krossrnenn.
Vet.(0r nierkilegt að veita því atliygli, hvað menn hafa ávallt
0 . °®fúsir að fylgja alls konar herkonungum, jafnvel út í
þei1"1 Uau®aun- Menn liafa verið trylltir í að berjast, enda þótt
jf... Uei0u ekki eftir öðru að sækjast en ímyndaðri frægð eða
íó^iegu heiðursmerki.
0 11 lla^ er svo anðvelt að fá menn til að berjast fyrir lág-
lítilfjörlegum ávinning, bví skyldi þá hitt vera svo
ast f a^ kloPa á nienn til þess, sem meira er um verl að berj-
ei'u 'U SU1U1 eiíí111 sálulijálp og heill alls mannkyns? Hví
ve lllenn ekki eins fúsir að fylgja konungi friðarins á þeim
gV Sein ti I lífsins liggur?
Sj.-( ' 111 þetta ekki stafa af því, að vér skiljum liann síður,
fv ••111 ekkl ávinninginn, eigum hvorki von á auði né frægð
þl ftonungsfylgd?
e,1dí ^ai ^es,ls Ser^i innreið sína í Jerúsalem, voru sumir fylgj-
vj(jllr iíans farnir að liugsa um liefðarsætin til Iiægri og vinstri
kr asaeti hans. Ekki grunaði þá, hver þessi sæti yrðu: tveir
f1 01ns og hans. Meistarinn spurði aðeins. Getið þið skírzt
1,1 srkíi'n, sem ég skírist?
^rossinn er cnginn fús lil að bera nema von sé á jarð-
að U- llerfailgi, skjótfengnum gróða. Eigi að bcra krossinn til
ön!!'111113 þann auð, sem livorki grandar mölur né ryð: Hina
8°fgi hugans, góðvild, fórnfýsi, umburðarlyndi og mann-
að
8óniut