Kirkjuritið - 01.12.1967, Qupperneq 6

Jón Auftuns, dómprófastur:
Frá kirkju íslenzku landnemanna
á Grænlandi og niðja þeirra
Fornleifafrœftin liefur sannað, að á Grænlandi var byggð þlis'
undum ára fyrr en nokkuð verður fullyrt um byggð á Island*-
En raunveruleg saga Grænlands liefst þó þá fyrst, er íslenzkn
menn og norrænir nema þar land. Fáum árurn síðar bers
kristni til landsins.
Fræðimenn telja íslenzka landnámið á Grænlandi a. m- k-
þriðja landnám þar. En frá því er það liófst og til þess el
norræn byggð þar leið undir lok, eru íslenzkar lieiniiid'1
langmerkastar um sögu Grænlands á því skeiði, unz bin*1'
merku, dönsku fornleifarannsóknir komu til og leiddu
margt í Ijós um þessa fornu byggð.
Það mál allt ætti að vera Islendingum mikið Iiugðaiefnn °r
þess vegna lofaði ég ritstjóra Kirkjuritsins að segja lesendunn
sem um það kunna að birða, eittlivað um forna kristni frsend3
vorra á Grænlandi.
Kristni náfti fótfestu á Gramlandi fyrir atbeina Ölafs kornmr'
Tryggvasonar um sama leyti og á Islandi.
Sá sem þeirra erinda konungs gekk, var Leifur sonur Iall<
námsmannsins og höfðingjans í Brattalilíð, Eiríks rauða. F>rsþ
ur kristinn maður á Grænlandi var Leifur þó ekki, því a<’
skipi Herjólfs Bárðarsonar árið 996 var maður einn kristuur
Leifur Eiríksson liafði átt vetursetu í góðum fagnaði V1
birð Ólafs konungs, er bann lét að orðum lians, að bo ‘
kristna trú á Grænlandi. Fékk konungur lionum prest til 111
tingis. 1 þeirri för var það, að Leifur fékk viðnefni sitt a^
því að bjarga skipreka mönnum af skeri. Þetta var sunuu1
1000.
Eiríkur rauði tók trúboði sonar síns æði þunglega, en Þ.]°