Kirkjuritið - 01.12.1967, Page 24

KIRKJURITIÐ
454
fagnandi og tilbiðjandi söfnuður við evkaristíu þeirra klofnaI
og gengur skiptur til náðarborðsins, spegillinn og Iiið ægilera
et nous? þetta eru dænii þess, að líf bræðranna er prédikun,
en þeir leggja ríka áherzlu á það, að þeirra boðun sé ekki su
einasta, sé ekki sú fullkomnasta. Hver kristinn maður er a<l1
þeirra dómi kallaður til að láta líf sitl ljóma af kærleika
Krists. Fið erum einungis lítil dæmisaga, segja þeir, og von*>
um leið, að aðrir reyni að vera annars konar dæmisögur, sei*1
ekki eru eftirmyndir þeirra. „Reynið ekki að stofna Taizesan'"
félagið á lslandi,“ sagði uinsjónarmaður okkar, bróðir ThomaS
„reynið það ekki, en reynið að vera önnur lifandi dæmisaga.
Við spurðum bann þá, bvort samfélagið af einliverri gerð va’"
til þess nauðsynlegl. Hann taldi svo vera og minnti á, að kifk.l
an væri samfélag, og í því sambandi ræddi liann um lijoita
bandið, er liann mat mikils. I.íkti liann köllnn bræðraiim1
við köllun bjóna. Hvorir tveggja, bræðurnir og kvæntir ein
staklingar, lifa samfélagslífi, ern bnndnir lieiti, sem er órjúfan
legt. Við spnrðum bann, bvort bann teldi sameignarfyrirkomn
laglð nauðsynlegt samlífi. Taldi hann svo vera, en sameignl"
væri aðeins einn þáttnr lífsins í Taizé og sá auðveldasti, se"’
kallaði svo á einlífið. ICvæntan mann taldi liann ekki ge,a
deilt eignuin með öðrum, bans köllunarskylda væri fyrsl °f
fremst bundin því samfélagi, sem liann lifði í, fjölskybbmn1-
Einnig taldi bann það orka mjög tvímælis, livort niörg,n"
fjölskyldum væri kleift að deila með sér eigum, þótt reynfkn
findust dæmi þess, að slíkt befði tekizt. 1 þessu sambandi •1
vert að geta þess, að lieitin, sem unnin eru við inngöngn
bræðrafélagið, eru e.'ngöngu til þess unnin að geta auðvel 1
gefið sjálfan sig þjónustunni við Krist. Ekkert annað kei"11
þar við sögu. Þar er livorki um að ræða hugmynd um merl,‘
né rómantík né kaþólskt kennderí.
Hugsjón einingarinnar, sem útfærð er í Taizé til að bo'1
mönnum trú á Jesúm Kristi, krefst stöðugra fórna bræðranna^
1 Taizéreglunni er grunntónninn ávallt sá að leitast við a
lialda frið, og Taizé sannar og \ ottar, að með góðum, einlaV^
um vilja má halda frið. I Reglunni má lesa setningar eins r
Jiessar: „Ver stöðugt reiðubúinn til að fvrirgefa. Forðastu Pa
tón í orðum þínum, sem útilokar svar. Forðastu liið skin1
lausa “við verðum“. Varpaðu af þér gagnslaúsum byrðuim sV