Kirkjuritið - 01.01.1969, Blaðsíða 12

6
K II! KJ Ult I T I II
inn á lendur nýrrar innsýnar og skilnings — og livað lirepp-
um vér? Tiltektir allra gamalla, útjaskaðra róna á öllum
tímum, livar sem er í veröldinni: eiturlif og rúmferðir.
Ég verð að játa, að vitund þessa vekur mér öllu fremur
fyrirlitningu lveldur en andúð, og eins og yður hlýtur að liggja
í augum uppi, gerir það mér erfitt um vik, og raunar ógerlegt
að gegna rektorsskyldum mínum. Og hér vil ég leyfa mér að
skjóta inn fáeinum orðum til útskýringar, að því er mig sjálf-
an varðar. Ég sem rektor og Allan Frazer sem aðstoðarinað-
ur minn, teljuin okkur skylt að kynna háskólayfirvöldunum
skoðanir og kröfur stúdenta eins og fulltrúar jieirra hera þær
upp við okkur og eins og þær eru túlkaðar í málgagni þeirra
-— Stúdentinum — sem jieir bera sjálfir ábyrgð á. Nú vill svo
til að getnaðarvarnakröfur þeirra að Jiví er pilluna snertir, eru
okkur algerlega Jivert um geð, enda liöfrnn við ekki látið
undir höfuð leggjast að gera Jiað lýðum Ijóst. Sumir fulltrúar
S.R.C. (Stúdentaráðsins) hafa lýst Jiví yfir, án þess nokkur
liafi mótmælt Jiví opinberlega, að rektor og vararektor séu
ekki einungis skvldir til að koma Jiví áleiðis sem S.R.C. hefur
samþykkt, heldur mæla með því. Ég tel að enginn rektor með
sjálfsvirðingu, né vararektor, geti fallist á þessa skoðun og liefi
ég þess vegna beðið yfirrektorinn að fallast á afsögn mína
og það sama hefur varamaður minn gjört. Ég vona að Jiað
rektorskjiir, sem í vændum er, verði til að leiða í ljós innviði
þeirra kandidata, sem keppa vilja um rektorsstöðuna, með
þeim skilyrðum, sem núverandi S.R.C.-meðlimir hafa sett, og
hvort þær skoðanir, sem Jieir lialda fram eru í raun réttri
studdar af meiri liluta stúdenta við Edinborgarháskóla.
Þess vegna, kæru Edinborgarstúdentar, getur svo farið að
Jietta sé í síðasta skiptið, sem ég ávarpa yður, — og mér
liggur raunar ekki Jningt á lijarta livort yður líkar Jiað vel
eða illa, eða takið mikið eða lítið mark á því. Hinu vil ég að
þér trúið, að þær útistöður, sem ég lief ratað í við kjöma fuR-
trúa vðar, stafa ekki af neinum meinlætaskoðunum af minni
hálfu. Ég hef ekki trú á neinu hindindi eingöngu fvrir hind-
indissakir og óska ekki undir neinum kringumstæðuin að
skerða kost yðar á að fuRna líf vðar og tilvist. En ég kemst
ekki hjá að segja Jietta við vður: hver sem kjarni Rfsins kann
að vera, felst hann ekki í eiturlyfjavímu eða skyndikmmök-