Kirkjuritið - 01.01.1969, Blaðsíða 17

KIRKJ UKITIÐ
11
Eins og þér kannist við er sagan svo ótrúlega lifandi, að ég
þori að sverja, að enginn, sem nokkru sinni hefur fengist
við ritstörf, getur dregið sannreynd hennar í efa. Það stafar
sannleiksanda bæði af máli og frásagnarliættinum. Sem sagt,
þeir fóru inn til að neyta kvöldverðar, og þegar gesturinn
hraut brauðið, sáu þeir auðvitað, að þarna var ekki um neinn
ókunnan mann að ræða, heldur Frelsarann. Þegar við vinur
minn og ég gengum þessa sörnu leið eins og Kleofas og vinur
hans, ryfjuðum við eins og þeir upp atburði krossfestingar-
mnar og afleiðingar hennar í ljósi okkar gjörólíku og þó að öðr-
"m þræði sviplíku veraldar. Það var heldur ekki hugarburður
að þriðji maðurinn slóst í fylgd með okkur. Og ég segi yður,
að hvar sem leið liggur og liverjir sem vegfarendurnir eru,
er þessi þriðji förunautur reiðubíiinn að koma úr skugganum
og verða samferða á rykugum og grýttum veginum.
(G. Á. þýddi).
PAUL ALMASY:
Drottinn,
það er erfitt að koma upp bænarorðum
þegar svo margir þjást
en svo fáir eru til hjálpar.
Lát mig hlusta
eftir máli þeirra,
í stað þess að hrópa upp
um kvöl þeirra.
Hjarðir berklasjúklinga
mæna eftir ástúðlegri liknarhönd.
Atvinnuleysingjarnir,
sem iðnvæðingin hefur komið á kaldan klakann.
grátbiðja um mannúð,
sem fórnað hefur verið fyrir vélarnar.
Blindur maður
talar máli þeirra,
sem geta ekki, eða dirfast ekki að sjá.
Sannarlega hafa þeir
borið sjúkdómsbyrðar vorar
og þrúgast undir hörmum vorum.
Drottinn Jesús, lít á þessa
fulltrúa vora,
og rétt út hendi þína til að lækna
okkur alla. (G. A.)
_____________________j
V.