Kirkjuritið - 01.01.1969, Blaðsíða 52

46
KIltKJUIiITIÐ
Og það' er fullyrt að „svo sem
maður sáir, það niun liann og upp-
skera“.
Ekki eru bornar brigður á Guðs-
sonareðli og lign frclsarans, eða
að Guð sé allt í öllu.
Lögð er rík áberzla á fra.nttalds-
lifið og að möguleiki muni vcrðt.
á víðtæku sambandi við æðri heima
alveg á næstunni. Jafnvel næstu
dögum.
Þess er gott að vænta, ef svo
verður. Og þótl það dragist, afsann-
;.r það ekki að kærleikurinn er
mestur í heiini. Og andlegur þroski
æðra og nauðsynlegra markmið en
auðsöfnun og skemmtanir. Að ekki
sé nú lalað um stríðsæðið, sem
margar þjóðir eru nú haldnar af.
ERLENDAR FRÉTTIR
Kirkjurnar í Ballisku löndunum eiga í vök að ver jast segir Sture Gustaf-
son, sæuskur blaðamaður, sem var þar á ferð sl. sumar. Fólkið hefur að vísu
lagalegan rétt til að halda guðsþjónustur en það er litið hornauga, ef það
gerir það. Menutamenn og einhættismenn sæta tortryggni og geta ekki
vænzt þess að fá hetri stöðu, séu þeir tiðir kirkjugestir. Flokksbundnir
kommúnistar tclja sig allir trúleysingja.
Erkihiskupinn í Tallin fékk ekki leyfi til að sækja alkirkjuþingið í Upp-
sölum sl. surnar. Ástæðan var sú að einn lielzti aðstoðarmaður lians,
gerðisl landfiótta er hann sat fund í Alkirkjuráðinu í Genf.
1 nýjum hegningarlögum. sem gengu í gildi í A.-Þýzkalandi 1. júlí sl. segir
að óheimilt sé að ráðast á nokkurn, né smána hann sakir þjóðernis,
kynflokks, trúarjátningar né hcimsskoðunar, eða vegna stéttar hans og
stöðu.
I 133 gr. laganna er iögð allt að tveggja ára frelsissvipting, einnig
refsibætur eða opinber smán, við því hvort heldur að neyða einlivern til
að taka þátt í trúarathöfn, eða hindra hann í því. Einnig liggur liegning
við því að trufla helgiathafnir á Iöghelgum stöðum og virðingarlausU
framferði við guðsþjónustur.
Þá er prestum heimilað að neita að vitna fyrir rétti um það, sem þeim
er trúað fyrir sem sálusorgurum.
Þrátt fyrir þetta berast stöðugt fréttir um að prestar eigi í vök að
verjast í A.-Þýzkalandi og rnjög sé barist gegn kirkjulegum áhrifum. Og
hamlað gegn sambandi kirkjunnar við aðrar erlendar kirkjudeildir.
Meðlimum kirkjunnar hefur farið fækkandi á síðustu áratugum. Sanit
eru til nokkrir áhugasamir söfnuðir og þróttmiklir kirkjuhöfðingjar i
landinu.