Kirkjuritið - 01.06.1973, Blaðsíða 85

Whyggju en Guðs? Þar á mót kenn-
'r ^stur og segir: ,,Varpið allri
^yggju yðar upp á hann, því að
ar|n ber umhyggju fyrir yður, „Það
®r nnerki þess, að þeir hafa aldrei
Pakkað Guði fyrir börnin sín og ekki
eldur beðið fyrir þeim með réttum
®tti og falið þau honum. Annars
l'ssu beir og hefðu fengið að reyna,
vernig þe|r e;ga ag biðja Guð um
9|aforð barna sinna og vœnta þess
IT|eð hjástoð hans. Því lœtur hann þá
ðanga með áhyggjur og kvíða I eig-
nþotta sínum og koma þó engu réttu
f|l leiðar.
^ð því leyti er það satt, sem
8r' að fareldrar geti öðlazt sálu-
1° pina með börnum sínum. Jafnvel
e\^e-r hefðu ekkertannað að gjöra.
^ 1 Peir þau upp til að þjóna Guði,
a ^au vissulega báðar hendur full-
kva^S ^°^Um verkum fyrir sér. Því að
n^ eru þá hinir hungruðu, þyrstu,
s.|. U' siáku eða gestirnir annað en
lr þinna eigin barna? Með þeim
setu'f bus að siákrahúsi og
^--Ur Þ'9 hjúkrunarmann. Þú átt að
drekk0 ^e'm' 9eba beirn eta °9
þv' i með 9a®um °rðum og verkum,
Guð° ^QU e'^a að iœra að treVsta
VQn '' tráa og óttast hann og setja
bölvSlna a bann' heiðra nafn hans,
bcer)0 fV°ri<;' ne blófa, temja sig með
guS' ostu' vöku, og vinnu, rœkja
hon ^anustuna og orðið og halda
leg.^m ^vlldardaginn. Þau eiga að
ó|ón ° fVrirlí1-a tímanlega hluti, bera
dQug me® þolinmœði, óttast ekki
s ann og elska ekki þetta líf.
rnörQ, -Ve m'kil lexía það er, hve
við b 9°ð V6rk þín bíða í húsi þínu
arn þitt, sem þarfnast alls þessa
eins og hungruð, þyrst, nakin, snauð,
fjötruð, sjúk sála. Gœfuríkt hjónaband
og heimili vœri það, þar sem vœru
slíkir foreldrar. Sannarlega, það vœri
sönn kirkja, frábœrt klaustur, paradís!
Um það rœðir Sálmur 128: „Sœlir eru
þeir, sem óttast Guð og fylgja boðorð-
um hans. Afla handa þinna skaltu
njóta, sœll ert þú, vel farnast þér.
Kona þln er sem frjósamur vínviður
innst í húsi þínu, synir þínir sem tein-
ungar olíutrésins umhverfis borð þitt.
Sjáið, sllka blessun hlýtur sá maður,
er óttast Guð." Hvar eru slíkir foreldr-
ar? Hvar er það fólk, sem spyr um
sllk verk? Hér vill enginn hefjast
handa. Hvers vegna? Guð hefur fyrir-
skipað það. Þá teygir djöfullinn hold
og blóð frá þvl. Það stafar ekki Ijóma
af því. Þá er hlaupið til St. Jakobs,
Maríu unnið heit. Enginn heitir að
kenna sjálfum sér og barni slnu vel
Guði til dýrðar. Hann lœtur þau bíða,
sem Guð hefur falið honum að varð-
veita á sálu og líkama, og œtlar að
þjóna Guði á öðrum stað, sem honum
er þó ekki boðið. Þetta rangsnúna at-
hœfi hindrar enginn biskup, átelur
enginn prédikari. Já, þeir efla það
enn af ágirnd og hugsa daglega upp
fleiri pílagrlmsgöngur, útnefningu
helgra manna og aflátssölur. Guð sjái
aumur á slíkri blindni.
6 Foreldrar geta á hinn bóginn
ekki unnið til helvltis með auðveldara
móti en á börnum sínum, á heimilum
sínum, þegar þeir vanrœkja þau og
kenna þeim ekki það, sem áður er
nefnt. Hvað stoðar það, þótt fastað
sé til bana, beðið, ferðazt til helgra
staða og unnin alls kyns verk? Guð
mun ekki spyrja þá um það við dauð-
179