Kirkjuritið - 01.06.1973, Blaðsíða 42

Biskupsmessa í dómkirkjunni í Exeter.
línuna. Drengjakórinn tekur flugið
með söng sínum. Einhvers staðar uppi
i hvelfingu kirkjunnar heyrast
drengjaraddirnar syngja: hallelúja,
hallelúja. Allt fagnar og syngur.
Já, það er gott að taka þátt í angl-
íkanskri messugjörð. Það er góð
reynsla að hafa fengið að syngja með
söfnuðinum, aðstoða við altarisþjón-
ustuna, syngja með kórnum og leika
á orgelið. En hvað er anglíkanska
kirkjan? Það var meiningin að segja
eitthvað frá sérleik hennar, en sann-
leikurinn er sá, að sérleikur hennar er
fyrst og fremst messugjörðin. Hún er
byggð á fornum arfi kirkjunnar, Hún
er í rauninni eins og kirkjubyggingin,
sem hún fer fram í. Hún er eins og
rómversk-kaþólsk eða lúthersk kirkjo,
en inni í hinni anglíkönsku kirkju e(
ensk sál, þar sem t. d. í lútherskum
kirkjum er lúthersk guðfrœði. En
á sitt upphaf og hér kemur stutt yfir^
um gerð anglíkönsku kirkjunnar.
II.
Áhrifa Marteins Lúthers á enska
guðfrœði og enskt kirkjulíf gœtir þe9'
ar á dögum Lúthers sjálfs. Siðbótarrií'
unum var, svo að segja jafnóðum °9
þau komu út, smyglað inn í lancH^
með kaupskipum. Háskólabœii'n,r'
Oxford og Cambridge, urðu miðstöðv-
136