Kirkjuritið - 01.06.1977, Qupperneq 32

Fyrirgefifl mér
Þriflji þáttur
Prentvillupúkinn, svonefndi, hefur séð
sér leik á borði að blanda sér í þætti
þessa um dr. Aili Havas. Hann situr
um Kirkjuritið og er líklega ekki einn
um það, veit, að þeir, sem eiga að
sjá við honum, eru ekki of vel mennt-
ir og þurfa fleiru að sinna. í síðasta
þætti átti ein fyrirsðgn að vera: ,,Hin
fræga bók um Jesúm.“ Þar hefur nafn
Jesú breytzt í ,,Dagsbrún“. Þótt ekki
skipti miklu máli, þar eð fyrirsögn er
einungis fyrirsögn og orðið er með
spámannsbragði, eru lesendur beðnir
að minnast þessa, ef þeir varðveita
heftin.
Gyðingur getur ekki gleymt
Aili Havas hefur svo orðið sem fyrr:
— Brátt kom svo margt fólk til mín,
að ég hafði engan tíma aflögu til að
vinna að ritgerð minni, en Klausner
hitti ég öðru hverju. Og einkennilegt
var það, en eitt sinn hitti ég hann á
götu, eftir að við vorum farin að reka
110
bæði barnaheimili og skóla. Hann
heilsaði mér mjög innilega, þrýsti hön^
mína og sagði: „Þú vinnur gott verk-
Ég varð mjög undrandi, því að
var ég einkum að fást við að kenn5
börnunum á Nýja testamentið. ^
Hlátur.
— Um nokkurt skeið rak hann nokk'
urs konar andróður gegn þér, var ekk'
svo?
Þetta þykir Aili harkaleg spurninð’
Hún verður á augabragði ekkert nemn
mildin, eins og gamlar konur verð3
stundum sjóndaprar og vilja fyrir aMa
muni berja í alla bresti uppáhald5
síns.
— Hann rak engan andróður, n©1;
— Var það ekki svo, að hann
varla festa auga á þér í fyrirlestrasa|n'
um, svo að hann færi ekki að rekJ3
ofsóknir kristinna manna gegn Gyð'
ingum?
Aili hækkar raustina:
— Það var enginn áróður Qe9°
mér. Ég held einungis, að ég hafi vak
ið hjá honum minningarnar um 9'
J