Kirkjuritið - 01.06.1977, Síða 43

Sem bs>«:
Hvi skyldj Z beita ti! 9óðs °9 illE
eða kjrk. 'Þmgi hæfara prestastefr
mál á l0kag|ngi ti! að fJalia um kirkji
auöfundfa Skynsamle9 svör verða ek
'a9i er sv’ 8 meðan íslenzku þjóðfi
hluti islenVH°:'áttað Sem nú er. Meir
frelSj 0Qn mga telst fylgjandi andlec
Það fer ekk af,lafrelsi’ svo lengi se
1 1 bága við almannahei
Hví skal þá kirkjan vera ómyndug,
hvorki fjárráða né lögráða? Hún er þó
allt annars eðlis en þær ríkisstofnanir,
sem nauðsyn ber til, að ríki reki.
í hinni íslenzku stjórnarskrá er svo
á kveðið, að þjóðkirkja skuli vera á
íslandi og ríkisvaldið styðja hana og
vernda. Ekki verður betur séð en því
ákvæði væri fullnægt með því, að em-
bætti hennar væru lögfest að tillögum
kirkjuþings, veitt af forseta að tillögum
biskups, en síðan kæmi hæfileg fjár-
hæð ríkistekna í hlut kirkjunnar eftir
tölu þegna hennar og þörfum. Forysta
kirkjunnar og kirkjuþing bæri hins veg-
ar ábyrgð á, hversu þeirri fjárhæð yrði
varið, bæði til embættislauna og ann-
ars. Kæmist slík skipan á, yrði jafn-
framt að skipta skilmerkilega eignum
ríkis og kirkju.
Biskupamálið
Skeleggari er nefndin, er hún snýr sér
að biskupamálinu. Hún vill þrjá bisk-
upa: Reykjavíkurbiskup, Hólabiskup,
sem þó sitji e. t. v. annars staðar en á
Hólum, og Skálholtsbiskup,
Mál þetta hefur um all mörg ár verið
mjög til umræðu meðal presta og fleira
kirkjufólks, þótt ekki hafi verið í há-
mælum haft. Nokkrum sinnum hefur
það þó komið til umræðu á kirkjuþing-
um, og ein fjögur frumvörp um fjölgun
biskupa munu hafa verið samþykkt á
þeim þingum, en síðan dagað uppi.
Mun þeim ekki hafa verið fylgt eftir af
neinni skerpu.
Á Alþingi 1976 bar kirkjumálaráð-
herra, sem kunnugt er, fram eigið frum-
varp um þetta mál. Byggir hann i engu
á síðari frumvörpum kirkjuþinga, en
121