Syrpa - 01.12.1920, Síða 13

S YRP A
363
Næsta morgun raknaSi eg við í rúminu mínu úti á skipinu,
og 2. stýrimaSur sat ‘þar !hjá mér og var aS hjúkra aS mér, en
mærin, sem hafSi veitt okkur svo imilkla og göfuga aSstoS, kraup
á gólfinu.
“Nú ertu aS koma ti'lf gamli, góSi vinur," sagSi 2. stýri-
maSur, “og nú aötla eg aS sækjá læknirinn.”
Læknirinn var yíir-vélastjóri skipsins( sem strax kom aftur í
káhetu meS rauSheitt járn og brendi meS því sáriS á fingri mín-
um, til þess aS varna drepi.
"Og nú ertu góSur, drengur minn,” sagSi yfir-vélastjóri; “en
eg verS aS fara, því katlarnir eru ekki í sem beztu ástandi.”
“Hiin (mærin) bar þig hingaS," sagSi 2. stýrimaSur sem
svar til spurningarinnar, er hann las í augum mínum; “en hvernig
hún fór aS því er mér huílin gáta. Og hún hafSi sogiS ei'triS al-
gerlega út úr hnífs-sárinu á vinstri hendinni á iþér; og Mac (yfir-
vélastjórinn) sagSli, aS þaS væri engin hætta á 'ferSum framar.
En mundu samt eftir iþví, aS þaS var nóg eitur á þessum hníf (þar
eystra er þess háttar sagartanna-bnífúr nefndur “kriss") til iþess
aS bana tuttugu mönnum..
“Já,” hélt 2. stýrimaSur áfram, "eg er úr allri hættu, en mú
skaltu segja mér, hvaS kom 'fyrir |þig dftir aS eg skildi viS þig í
drykkjukránni. En samt skalt þú nú taka inn þetta svefnmeSal,
sem Mac fékk mér handa þér.”
Og eg tók inn meSaliS, sem 2. stýrimaSur hafSi meSferSis.
En eg sofnaSi samt ekki; þaS kom einungis á mig eitthvert
mók; eg gat hvorki talaS né hreyft mig, en eg heyrSi og slkildi alt,
sem 'fram fór.
Sjómennirnir voru aS koma öllu í lag á iþiljum uppi; eg
lieyrSi gufu-blístruna gefa hljóS af sér viS og viS. SkipiS var
aS búa sig undir aS leggja út úr höfn.
Loks heyrSi eg þetta vanalega kall: “Allir, skipinu óviS-
komandi, fari í land,” og eg heyrSi aS menn flýttu sér niSur
gangveginn, er lá frá skipinu á bryggjuna.
Mærin, sem sat niSurbeygS { horninu á svefnklefa mínum,
stóS á fætur, kom yfir aS rúminu mlínu, kysti mig innilega á munn-
inn, opnaSi hurSina, fór út í ganginn og þaSan upp á efri þrljur.
Hún var beint uppi ýfir klefa mínum, og svo sá eg eins og skugga
snögglega líSa niSur hjá glugganum á herberginu, heyrSi skvamp í