Syrpa - 01.12.1920, Blaðsíða 25

S YRP A
375
sama ihvernig íslenzkan er töluð og rituS. En þessir menn hafa
ein'hvernveginn ekki komiS sér aS því, eSa haft tóm til, aS rita
um þetta mál. Hinsvegar eru fþeir menn til, sem fmynda sér, aS
máliS, er menn fluttu meS sér frá föSurlandinu gamla, sé lýta-
laust. AS minsta kosti lásuim vér IþaS í einu íálenzka viku-
blaSinu, sem gefiS er út 'i Winnipeg, slíSastliSiS sumar, aS máliS,
er menn fluttu meS sér hingaS til lands, heifSi veriS hreint og
lýtalaust — aS miinsta kosti var hugsunin þetta, jþótt orSin hafi,
ef til vill, ekki veriS nákvæmlega þessi.
Tvö líslenzku vikulblöSin ií Winnipeg, “Lögberg” og 'Heims-
kringla”, halfa iminst á Syrpu í ritstjórnar-dálkum sínum slíSan
vér tólkum viS ritstjórninni. Auk iþess aS umælli þeirra beggja
eru í heild sinni vingjarnleg, íþá kemur þeim saman um aS m'áliS
á Syrpu sé gott og látlaust. Vinur vor Stefán 'Einarsson, sem var
ritstjóri Hkr. um tima og ritaSi nefnd ummæli, segir aS vísu,
aS sér Ifinnist máliS á ritinu dálítiS “niSurdragandi", og átti hann
vafalaust viS þaS sem vér rituSum í þaS. En herra S. Einars-
son hefir sjálfur skýrt þetta atriSi svo viS oss, munnlega, aS
hann ihafi meint, aS máliS væri ekki eins fjörugt og hjá sumum af
hinum yngri eSa nýju rithöfundum — aS þaS líkist meir því máli
sem hinir eldri menn rituSu, t. d. séra Jón sál. Bjarnason. En
þennan bita — orSiS “niSurdragandi" — greip þáverandi rit-
stjóri “Voraldar” á lofti og setti !í “Bita” blaSsins, þannig: “'Hkr.
segir, aS málliS á Syrpu sé niSurdragandi; þess vegna eigi menn
aS kaupa Syrpu.” AnnaS hefir “Voröld” ekki minst á Syrpu
svio vér vitum.
Vér játum hátíSlega, aS vér höfum ekki veriS aS remibast
viS aS rita neitt skrúSlmál eSa apa hina ógeSslegu tflgerS og
mærS, sem sumir temja sér á síSari árum. Vér lærSum þaS,
er vér kunnum í íslenzkri tungu, eSa öllu héldur hreinum ísllenzk-
um rithætti, einkum áf ritum hinna eldri manna, t. d. Fjölnis-
manna, sem óneitanlega rituSu eins hreint og fagurt mál og
nokkur maSur gerir nú á dögum. ÞaS voru einmitt mennirnir
sem hreinsuSu sorann —danskan og annan — úr imóSurmál-
inu. Vér höfum veriS aS reyna aS hafa máliS á Syrpu þannig
úr garSi gert, aS ef þaS héfir notkkur áhrif á fólk vort 'hér vestra,
'þá yrSu þau til aS 'bæta íslenzkuna þess, en ekki spil'Ia málinu,
eins og sumt af því, sem birtist á prenti, hlýtur aS gera. Gamalt
máltæki segirl ‘"Því læra börn máliS, aS fyrir þeim er háft.
Qg á þessari blaSa o>g bóka-öld læra margir, bæSi Islendingar