Syrpa - 01.12.1920, Síða 26

376
S Y R P A
og aðrir, málið aS meira og minna leyti af iréttalblöSum, tíma-
ritum og bókuim.
I iþessu samhengi áliítum vér rétt aS minnast á enn eitt
atriSi í sambandi viS móSurmáliS — Menzkuna — sem aS
voru áliti er ómynd og nauSsynlegt aS lagfæra. ÞaS er staf-
setningin — sem eitt sinn var nefnd réttritun (á ens’ku: Ortho-
graphy, iþ. e. ritun orSa). fsllenzk stafsetning hefir lengi veriS
á reiki, og er þaS enn aS niokkru leyti. BlaSa- og ibóka útgef-
endur á fslandi _ og margir fleiri — ifundu til þess íhvfíKk ómynd
þaS var, aS fslendingar skyldu ekki íhafa sameiginlega stafsetn-
ingu, og þess vegna gekst BlaSamanna'félagiS fyrir því — fyrir
hér um bil fjórSungi aldar síSan — aS laglfæra staifsetninguna,
koma samræmi á hana. bessi tilraun B'laSaman.nafélagsins bar
mikinn ávöxt, en samt sem áSur eru nokkrir menn aS burSast
meS sínar stafsetningar- sér-kreddur þann dag í dag. Vér lesuim
öll tímarit, ifjölda af fréttablöSum og margar nýjar bækur, sem
út er gefiS austan Ihafs, og er stafsetningin svo sundurleit á sumu
af Iþessu, aS hún ruglar oss. ÞaS er Iþvlí engin furSa þótt íslenzk-
ur almenningur vaSi í viillu og svima um þaS, hvaS sé eiginlega
íslenzk stctfsetning. Hér vestan haifs er áform flestra eSa állra, er
eitthvaS rita ti'l aS birta á prenti, aS fylgja iÐlaSamannafélags-
stalfsetningunni, en talsverSar misifellur vilja oft verSa á því, aS
þetta hepnist til hlítar. Allir ættu því aS vanda stafsetning á
blöSum og Ibókum, sem íhér er gefiS út. ------- ÞaS má undarlegt
virSast ef Islendingar í heild sinni -- iliSugar 1 00 þús. --- geta
ekki komiS sér saman um og fylgt sameigmlegri stafsetningu,
þar sem hinn enskumællandi Iheimur—nál. 1 70 miljónir manna—
fylgir, heita má eingöngu, einni, sameiginlegri stafsetningu.