Syrpa - 01.12.1920, Blaðsíða 30

380
S YRPA
Þá er þetta á bls. 24 :
“Eg er ekki leirskáld lengur,
IjóSskáld bara, eins og gengur,—
leirskáld á þó landinn nóg,—
sannleikur er sagna beztur,—
segir þetta Magnús prestur,—
vissu fleiri', en þögðu þó”.
Og hér er enn eitt sýnishorn á bls, 29 :
“Rétt til sýnis sumir mest
aS sunnan panta fötin;
en flikum minum finst mér bezt
fara stœrstu götin”.
Eftirfylgjandi stökur eru ágætt sýnishorn af kímni höf.
Fyrirsögnin er : “Við gröf B.B. ”
“Eg held þú myndir hlæja dátt með mér
aS horfa á þaS sem fyrir augun ber.
Þú hafSir ekki vanist viS þaS hér,
aS vinir bœru þig á höndum sér”.
“En duSinn hefir högum þínum breytt
og hugi margra vina til þín leitt;
í trú og auSmýkt allir hneigja sig,
og enginn talar nema vel um þig."
Og hér er annaS dæmi um hiS sama—kímnina—í stöku til Gutt-
orms J. Guttormssonar (á bls. 62):
“Þín lýsing er af engli,—rétt er þaS !—
sem aldrei hefir fæti’ á jörSu stígiS.
AS hún sé jarSnesk á sér engan stað,
þú ert aS fálma í myrkri’ og greipst í skýiS.—
Og verst í einu veit eg glögt þér fipar :
ÞaS vantar í hana mustarS, salt og pipar”.
Og þá er bæSi kímni og hnittni í eftirfarandi erindi úr
“Kjallarabrag” (bls. 74):