Vekjarinn - 01.06.1903, Blaðsíða 11

11
þegar hún var að kveðja, sagði hún: „Nú fer jeg
hein: til guðs — en lcom þú elsku Jón á eptir og
iitla Stína okkar þarf að koma lika.“
Hvert skipti, sem Jón les orðið „kom“ í Guðs
orði er honum sem hann heyii rödd konu stnnar.
------Hann segir heldur aldrei „farðu" við litlu
Stínu heldur „komdu“.
„Komið til mín,“ nú kallar frelsarinn:
„Kom þú til mín, því jeg er vinur þinn!
Ó, kom þú hjarta, liryggð og sorg er ber,
hvild skaltu fá, því jeg vil likna þjer!“
Orðið „kom" stendur 678 sinnum í biblíunni,
og þó eru sumir að segja að guð hafl aldrei kallað
þá til apturhvarfs.
Kom til Jesú í dsig', það vcvður crfiðara ú
morgun. Sumir lialda að það verði hægra seinna,
en þoim skjátlast hraparlega. Allt getur komizt svo
upp í vana að það hætti að hafa áhrif á oss og
svo er og um kallandi rödd Drottins. Sannleikur
kiistindómsins hefur stundum talsverð áhrif fyrst í
stað, menn gráta í kirkjunni, en skjóta iðruninni á
frest. Satan fær að taka sæðið burt og koma inn
þeirri hugsun: Það er allt af nógur tími að snúa
sjer til Guðs, svo fara áhrifln smáminnkandi og
loks er hjartað, sem áður virtist opið, alveg lokað
og fullt af kæruleysi.
Pað er raunajog sjón fyrir starfsmenn Drottjns