Vekjarinn - 01.06.1903, Blaðsíða 17

og til þess að hann verði trúr vottur sinn hjer á
jörðu.
11. Af því að Kristur var negldnr á krossinn
með háðung og fyrirlitningu, fyrir allra augum vegna
þín og því væri það voðalegt. vanþakklæti, ef þú
vildir ekki kannast við hann hvar sem er.
12. Af því að vjer erum allir prestar (sbr.
I Pjet. 2. 5.9.).
------Ov<>><>---
Er það ekki undarlegt
að prestar, sem kannast við að meiri hluti
safnaða sinna sjeu sofandi menn, andlega talað,
skuli gjöra ráð fyrir í ræðum sínum að allir til-
heyrendurnir sjeu Guðs börn?
að prestar, sem sjá ekki fleiri eu 10—20 í
kirkjum sínum flesta sunnudaga ársins, skuli sjald-
an flytja ræðu í heimahúsum nje tala um Guðs
ríki utan kirkju?
að margir prestar skuli blóta og sumir drekka
fast, og enginn skipta sjer af?
að brjálaður tnaður er látinn „annast" prests-
embætti óumtalað?
að örvasa gamalmenni skuli látinn þjóna eríiðu
brauði hjálparlaust?
að sumir duglogustu prestarnir skuli jafnframt
vera stórbændur, og sumir hinna búlausu hreint
ekki meira en i meðaliagi, og þó er verið að kenna