Nýjar kvöldvökur - 01.07.1939, Side 50

144
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
— Ég skal skrifa það — sagði yfir-
þjónninn, eins og það væri daglegur við-
burður, að fólk pantaði borð tíu ár fram
í tímann.
— Hvað ætli verði orðið um okkur eft-
ir tíu ár? sagði Angela.
Guy yppti öxlum.
— Ef allt gengur eftir óskum, þá verður
þú á þeim tíma orðin fræg leikkona —
Páll heimsfrægur rithöfundur — og
Molly------------
— Ég verð sjálfsagt gift einhverjum
leiðinlegum manni! greip Molly hlæjandi
fram í.
— Og ég líka! hló Lísa.
— Og ég sjálfur! hélt Guy áfram. — Já,
ég verð líklega orðinn ráðsettur kaup-
sýslumaður með ýstru.
Páll hafði setið og horft á hann gegn-
um tóbaksreykinn.
— Mannstu hvað sá vísi Sakis sagði? —
mælti hann seinlega: Vonir æskunnar
mætast aldrei. — Minningar ellinnar hafa
aldrei skeð. Að minnsta kosti: Enginn lif-
ir á tómum endurminningum----------------
Brothljóð! Það var krystallsglas, sem
þjóninn hafði vellt, svo það brotnaði. Páll
kastaði fimlega pentudúk yfir vínið,
svo það rynni ekki niður í kjöltu
Lísu. Ósjálfrátt litu þau upp á
þjóninn. Aldrei hafði Angela séð aðra
eins skelfingu uppmálaða á andliti nokk-
urs manns.
— Herra guð! hugsaði hún — svona
eyðilagður yfir öðrum eins smámunum.
Tveir aðrir þjónar komu að vörmu
spori, og á svipstundu voru öll vegsum-
merki eftir klaufaskap félaga þeirra
horfin. Hann hvarf hljóðlega og þjónaði
ekki við borð þeirra það sem eftir var
kvöldsins.
— Hann verður rekinn, greyið! sagði
Páll.
— Það er þó hart — og ósanngjarnt!
sagði Lísa æf.
— Jaha — svona eru nú lög félagsins, og
það hefir hann eflaust vitað. Hann gat
farið varlega — sagði Páll Riley kalt og
hluttekningarlaust. En samt sem áður
var það þó hann, sem gekk að skenknum
um leið og hann fór. Þar stóð þjónninn,
sem slysið hafði hent.
— Gjörið svo vel — sagði Páll, og rétti
honum 10 shillinga — þér gátuð ekki gert
að því.
Ef félagar hans hefðu vitað þetta,
myndu þau hafa mótmælt — það er að
segja, ef þau hefðu vitað, að Páll átti að~
eins eftir 2 shillinga, til þess að lifa af,
það sem eftir var vikunnar.
Flokkurinn sundraðist að vísu ekki al-
veg strax. En þetta gamalárskvöld var þó
það síðasta, s.em þau voru öll saman
komin.
í febrúar fór Guy Hamilton til New
York, til þess að kynna sér útibú verzl-
unar föður síns þar, og eftir að hafa dval-
ið þar hálft ár fór hann til Los Angeles
og þaðan til Chicago, og hann kom ekki
heim til Englands næstu 2 ár. Þessi litli
hópur hafði misst foringja sinn — og svo
tvístruðust þau.
(Framhald).
Til kaupenda og
útsölumanna.
Pið, sem ekki hafið ennþá greitt
þennan árgang N.-Kv, eruð vinsam-
lega beðin að draga ekki lengur að
senda greiðslu.
Útgef.
--p—--------