Sjómannadagsblaðið - 03.06.1945, Síða 46

Grímur Þor\clsson:
Sjómannadagur
sameiningardagur íslenzkra sjómanna, er upp
runninn í 8. sinn. Síðan farið var að halda upp á
þennan sameiginlega dag virðist stemningin, sem
læsir sig um hugskot manna, ekki fjara út strax
og sá dagur er að kvöldi kominn, en áhrifin end-
ast, sem betur fer, til margra fleiri daga ársins.
Þetta lýsir sér í vaxandi sjálfstrausti og áhuga
fyrir afdrifum mála þar sem heildin hefur sam-
eiginlegra hagsmuna að gæta. Menn öðlast þá til-
finningu, að þeir vegna atvinnu sinnar hafa viss-
um skyldum að gegna við þjóðfélagið, skyldum,
sem engir aðrir en þeir geta leyst af hendi svo
að í lagi sé. Menn finna það að þeir eiga að bera
höfuðið hátt og kappkosta af fremsta megni að
láta sem mest gott af sér leiða. Bkki þarf að l’eita
langt eða lengi til að reka sig á áþreifanleg áhrif
sjómannadagssamheldninnar, því lofsverður skrið-
ur hefur komizt á ýms meiri háttar mál, sem
áður fengu lítinn byr, en sjávarútveg og siglingar
varða, einmitt á þeim árum, sem liðin eru síðan
fyrsti sjómannadagurinn var haldinn.
Sú staðreynd þarf heldur engum að dyljast,
Þingmenn, .. .
(Frh. af bls. 23.)
gjafir og sýndu honum á ýmsan annan hátt að
þeir virtu það við hann, sem hann hafði fyrir þá
gert, og að hann hafði aldrei brugðizt málstað
þeirra á alþingi.
Plimsoll er löngu liðinn, en hefur getið sér
ódauðlegt nafn fyrir störf sín í þágu sjómanna.
Sigurjón Á. Ólafsson er aðeins sextugur og starf-
ar enn af fullum krafti, nú meðal annars að því
að semja fullkomna siglinga- og öryggislöggjöf
fyrir íslendinga ásamt öðrum þar til völdum full-
trúum sjómannastéttarinnar.
Vonandi á sigurjónskan eftir að ná enn full-
komnari tökum á íslenzkum skipum og útbúnaði
þeirra.
sem augu hefur til að sjá með og eyru til að
heyra með, að sameinaður vilji sjómannanna get-
ur miklu fengið áorkað sé hann leystur úr viðj-
um afskiptaleysis og minnimáttarkenndar og hon-
um beitt að ákveðnu marki. Enginn þarf að efast
um það, að áhrifa sjómannadagsins er þegar
farið að gæta og á eftir að gæta betur í atvinnu-
vegum þeim, sem sjómennimir stunda. Hvemig
þetta hefur orðið og mun verða skal þó ekki
rakið hér. En jákvæð og uppbyggileg starfsemi í
sambandi við Sjómannadaginn er fyrir allra hluta
sakir eftirsóknarverð fyrir sjávarútveginn.
Island hefur sérstöðu meðal þjóðanna á margan
hátt. Tvennt nægir að nefna í þessu sambandi.
Hnattstaða þess er sMk, að það liggur langt frá
öðrum löndum mnflotið sjó á alla vegu og það á
engar hráefnahndir, sem teljandi eru aðrar en
fiskimiðin, en þau eru líka ein hin beztu í heimi.
Af þessu leiðir að fyrir íslendinga eru siglingar
nauðsynlegar eða að minnsta kosti æskilegar, því
kannske má halda því fram, að notast mætti við
leigusikip til þeirra hluta eins og gert hefur verið
að öðrum þræði nú í stríðinu. Varla þarf þó að
gera ráð fyrir að þjóðin léti bjóða sér s'líkt
ófremdarástand, ef hún á annað borð vill halda
hinu nýfengna og torsótta sjálfstæði sínu. En
hvað sem þessu líður, þá verður ekki komizt
fram hjá því, að fiskveiðar eru bráðnauðsynlegar,
því þær eru sú máttarstoð, sem öll velmegun
þjóðarinnar hvílir á. Það segir sig sjálft, að fiski-
miðin verðum við sjálfir að starfrækja af fremsta
megni. Sé landinu jafnframt stjórnað á mannúð-
legan hátt með hag almennings fyrir augum, þá
mun allt annað veitast okkur. Til þess að starf-
rækja fiskimiðin þarf margra hluta við. Tvennt
má ekki vanta. Mörg góð fiskiskip og marga
duglega fiskimenn. Hvernig farið verður að því
að útvega og reka fiskiskipin er náttúrlega ekki
á dagskrá í Sjómannadagsblaðinu, enda er að-
ferðin ágreiningstilefni, en þó ekki aðalatriði. En
vegna þess hversu áríðandi er, að duglegir menn
flykkist til fiskveiða, en þær hættulegt starf og
útslítandi fyrir heilsu og krafta, þá er bæði sann-
gjarnt og í samræmi við alþjóðarheill að svo
verði búið um hnútana, að það borgi sig betur
fjárhagslega að stunda fiskveiðar en nokkra aðra
atvinnu. En til þess að fá þetta sjónarmið viður-
kennt bæði í orði og verki, þurfa sjómennimir að
taka höndum saman bæði á sjómannadaginn og
endranær þar til markinú er náð.
26 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ