Sjómannadagsblaðið

Årgang

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1995, Side 11

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1995, Side 11
Úreltar vinnureglur hins opin- bera þarfnast endurskoðunar »Enn bíðum við eftir að fá byggingar- °g rekstrarleyfi fyrir nýrri hjúkrunar- álmu við heimilið í Hafnarfirði. Þetta hefur sem kunnugt er verið okkur hugleikið lengi, en vandinn er sá að ráðuneytið skiptir þörfinni fyrir hjúkrunarrými og vistheimili fyrir aldraða eftir kjördæmum. Er við nú í tvígang höfum leitað eftir leyfi til að hrinda af stað þessari mjög svo nauðsynlegu framkvæmd, þá fáum við þau svör að ekki sé vöntun á slíku tymi í Reykjaneskjördæmi — en aftur a móti sé vöntun í Reykjavík. En þá er því auðvitað til að svara að við erum með fólk alls staðar að af landinu hér á Hrafnistuheimilunum. Sé því einblínt syo fast á kjördæmaskipunina sem raun er á má spyrja hvenær boð komi frá ráðuneytinu þess efnis að við megum ekki vera með nema Reykvíkinga á heimilinu í Reykjavík °g ekki nema Reyknesinga á heimilinu í Hafnarfirði! Slíkum boðum munum við vitaskuld aldrei hlíta enda er hér um frjáls félagasamtök að ræða sem hafa staðið mjög vel að verki. Reikar hugur minn þá aftur í tímann og hugleiði ég hvernig málum aldraðra væri komið ef Sjómannasamtökin með afbragðs- menn í broddi fylkingar, sem sáu fram 1 tímann, hefðu ekki staðið að þeirri timamótaframkvæmd sem Hrafnista í Reykjavík var. Eg hef þó trú á því að ráðuneytið muni slaka á þessum meginreglum sem það nú fer eftir, enda eru ekki otðin nein raunveruleg skil í milli þéttbýlisbyggðanna allt frá Mosfellsbæ °g hér suður fyrir Hafnarfjörð. Þetta er allt að verða eitt svæði og því má ekki hanga lengur í einhverjum »prinsípum“ og kotungshugsanagangi. Ekki hefúr þess heldur orðið vart að Hdraðir Reykvíkingar setji fyrir sig að Hra á Hrafnistu í Hafnarfirði og vilja margir fremur vera þar en á Hrafnistu í Reykjavík. Þar ber margt til, oft ættingjatengsl, þótt vegalengdir hafi ekki lengur mikið að segja á höfuð- borgarsvæðinu.“ Horft fram á veginn „Við munum því eftir sem áður horfa fram á veginn og hugleiða hvert stefnir í málum aldraðra. Við teljum mjög brýnt að þessum málum verði komið í það horf að gamla fólkið geti verið sem lengst heima hjá sér. En veikist það þarf öldrunardeildin á Borgar- spítalanum að geta fært út kvíarnar og hafa fleiri rúm til umráða en nú. Hressist fólk svo að það geti horfið heim á ný er það af hinu góða - en sjái menn fram á langvarandi veikindi þarf að vera rými á hjúkrunarheimili fyrir viðkomandi. Komi upp alvarleg teppa í öldrunarlækningaþjónustu Borgarspítalans munu öll rúm fyllast og fólk ekki komast lengra. Þá mun sá aldraði hugsa sem svo: „Nú er best að vera ekki lengur að hugsa um að vera í eigin íbúð, heldur reyna að komast sem fyrst á dvalarheimili fyrir aldraða.“ Þetta skýrir að meðan ekki er betur búið að öldrunarlækningadeild Borgarspítalans en raun er á, blasir við sá vandi sem ekki verður leystur nema með þeim hætti sem ég hef lýst. Þörfin fyrir heimili og sérstaklega hjúkrunarheimili handa öldruðum mun verða sífellt brýnni.“ Fleiri geta greitt fyrir sig sjálfir „Vissulega spyrjum við okkur hvort það form sem við leggjum áherslu á sé hið eina rétta? Er sú stefna rétt að hagsmunaaðilar byggi og ríkið reki — eða á ríkið bæði að byggja og reka? Ég held að nú sé að koma upp kynslóð aldraðra sem mun hafa efni á að borga fyrir sig sjálf. Mér er kunnugt um að sá hópur er stór sem mundi taka því fegins hendi ef aðilar stæðu saman að því að byggja vist- og hjúkrunarheim- ili fyrir aldraða og mundu aldraðir standa undir kostnaðinum sjálfir. Þá væru þeir ekki upp á það komnir að Heilbrigðis- og tryggingaráðuneyti gæfi eitthvert framkvæmda- og rekstrarleyfi og þeir yrðu heldur ekki upp á það komnir að gangast undir vistunarmat hjá læknum eða félagsmálastofnun viðkomandi sveit- arfélags. Þeir gætu tekið sína ákvörðun sjálfir án þess að nokkurn annan varðaði um það.“ Hér með þökkum við Guðmundi Hallvarðssyni fyrir spjallið í von um að þau knýjandi úrlausnarefni sem bíða og hann hefur lýst, hljóti farsælan framgang — og Sjómannasamtökin fái lyft enn fleiri Grettistökum landi og lýð til heilla. Atli Magnússon sœplast Pósthólf 50 • 620 Dalvík Sími 466 1670 • Símbréf 466 1833 SJÖM A NNAD AGSBI .AÐIÐ 11
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Sjómannadagsblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.