Sjómannadagsblaðið - 01.06.1995, Qupperneq 128

vzmoou.
tlLIXO
FLUGLEIÐ SÓLFAXA TF-ÍSj

llílðl UA'JSSCIJAR,
..siLvn
'ÚOIVJAROAANBU*
(GÓLFfSHoroi
MIÐALLA»OSSANOl
mvanatanci
STl'JTANSI
LUNDA3RANCU*
StlNruOLAtKt*
Grunnlínustooir
Grunnlinut
Fisk veiðifokmörk
forstjórinn að verða við beiðni skip-
stjórans, ef það kynni að leiða til þess
að ekki þyrfti að beita hann hörku.
Sólfaxa var leyft að halda heim þegar
klukkan var rúmlega þrjú og lenti
hann á Reykjavíkurflugvelli rúmu
kortéri fyrir fimm. En Þór hélt vörð í
námunda við Van Dyck, og í tog-
aranum voru á verði stýrimennirnir
Haraldur Björnsson og Kristján
Sveinsson.
Klukkan á tíunda tímanum um
morguninn náði skipstjórinn sam-
bandi við útgerðarstjórann, og mun
sá hafa sagt honum að ekki mundi
honum sagt að orðið mundi verða við
tilmælum skipstjórans, ef hann lofaði
því á móti að fylgjast mótþróalaust
með varðskipinu til Reykjavíkur.
Hann gaf það loforð og síðan sótti
hann skipsskjölin. Bátur frá Þór kom
því næst að togaranum og sté skip-
stjóri ofaní hann og var fluttur til móts
við Pétur forstjóra og Eirík skipherra.
Skipstjóri var rólegur og kurteis og
afhenti skipsskjölin, og var honum
formlega tilkynnt að hann væri
sakaður um landhelgisbrot - og að
með hann og skip hans yrði farið til
Reykjavíkur. Hann baðst þess að siglt
síglInq vahoskipsíns Þórs
TVISKIN
•SILVOCL
■fLOITJAKOKANaL
Grunn Un usto ðir
Grunnlinut
Fisk veiðitokmörk
ILLANDSSANOUN
KÖTLUTANCl
annað ráð vænna en hlýða verði hinna
íslensku laga, þvi að nú tjáði skip-
stjórinn stýrimönnunum að hann væri
til í að fara yfir í Þór með skipsskjölin,
ef hann fengi loforð um að fá að fara
aftur yfir í skip sitt. Fyrsti stýrimaður
talaði við yfirboðara sína og var
væri utan við landhelgislínuna.
Honum var gert skiljanlegt að sú bón
hans væri allfáránleg, þar sem
Reykjavík væri vitaskuld innan en ekki
utan þeirrar línu. Lét hann sér þá
segjast og lofaði á ný möglunarlaust að
gera enga tilraun til mótþróa ef

honum yrði leyft að vera á skipi sínu á
leiðinni vestur eftir. Hann var síðan
fluttur yfir í togarann.
Klukkan tíu á mánudagsmorgun
héldu bæði skipin af stað og gerðist
ekkert sögulegt á leiðinni til
Reykjavíkur, en þangað kom Þór með
þursinn klukkan átta að morgni
þriðjudagsins.
Klukkan tíu hófust réttarhöld hjá
sakadómara. Skipstjóri viðurkenndi
brot sitt, enda lágu fyrir mjög
skýlausar sannanir. Þó að Van Dyck
hefði áður verið staðinn að veiðum í
landhelgi - og það oftar en einu sinni -
var þetta fyrsta brot þessa skipstjóra.
Var hann dæmdur í sjötíu og fjögur
þúsund króna sekt og afli var gerður
upptækur og sömuleiðis veiðarfæri.
Skipstjóri áfrýjaði dómnum til hæsta-
réttar, en við látum hér lokið
frásögninni af þessari minnisstæðu
eftirför. -
Þó skal hér til fróðleiks skýrt frá hve
lengi þær þrjár flugvélar sem veittu
Van Dyck eftirför voru á lofti, en það
var ekki neinn skammur tími:
Glófaxi TF-ÍSA flaug 1080 sjómílur
og var á lofti í 8 klukkustundir og 31
mínútu.
Snæfaxi TF-ÍSD flaug 1275 sjómílur
og var á lofti í 10 klukkustundir og 20
mínútur.
Sólfaxi TF-ÍSJ flaug 660 sjómílur og
var á lofti í 5 klukkustundir og 54
mínútur.
Varðskipið Þór sigldi alls 325-6
sjómílur.
128
SJÓMANNADAGSBLAÐlP