Eimreiðin - 01.01.1936, Síða 111

Eimhei;
bin
RITSJA
95
innar >>
’ ’°° *1,n’r duldu strcngir í brjósti hans byrjuðu að titra og óma.
*«o var i p .
b . 1 lyrsta sinn sem liann sa inn i völundarhús mannssálarinnar.
I V| P' •
l uarri að hann skildi það. En það sem meira var: hann leið með
nenni r “
. • *.ongu, löngu seinna endurlifði liann þessa minningu í söng; bæði
UminUm fe®ursta snng og í fegursta söng heimsins. Því skilningurinn á
e];1,:'-u%si sálarinnar, á baráttunni niilli liinna tveggja skauta, það er
sö uPPsPretta liins æðsta söngs. Samliðunin er uppspretta bins æðsta
þS' hamliðunin með Ástu Sóllilju á jörðunni«.
cr þessi piltur, sem hverfur af sjónarsviði sögunnar í miðjum
kliðum
Á'onni
ofnivið
°g fer til Ameríku. Lesandinn hefur það á meðvitundinni, að
■nuni eiga merkilega ævi i vændum. Par sem hann er, á Laxness
óþrcyju.
geymdan i nj-ja skáldsögu, sem margir munu biða eftir með
Viðskilnaður Nonna litla við æskuheimilið sitt og ömmuna er
ölþ, enjnllasta myndin, sem höf. dregur upp í sögunni, óglej'manieg
, ~~ að minsta kosti öllum þeim, sem einlivern tima hefur verið likt
aði ■ Iyrir °8 drengnum, sem fór til Ameriku og amman gaf að skiln-
j, 11111 gripina, sem hún átti, að veganesti, þegar hann fór út i heiminn.
Sctti S'!l ’’ðllllja hverfur burt frá Sumarhúsum, þunguð 'eftir kennarann,
barn Un frc3Tstir enn, af þvi að hún veit ekki að hann er bláfátækur
rckið a”Ur * kaupstaðnum; auk þess hefur faðir hennar barið hana og
tii ])e ,'lana hurt, hann, sem liafði gengið henni i föðurstað i fimtán ár,
Son S Uð k>jarga Rauðsmýrar-mannorðinu og Iosa Ingólf Arnarson Jóns-
höndm dan föðurskyld
unni. Henni finst sem liún sé að flýja úr trölia-
m. þegar hún leggur á heiðina, burt frá æskuheimilinu, út i iiið
okn
Uttnar
nefn- ’ Sem Serist að mestu i Sumarhúsum. Hefur höf. nefnt liann sann-
iímar. En síðari kaflinn, Veltiár, gerist aftur á móti að
°a 1,1 fram undan. Þannig iýkur fyrri kafla þessa siðari hluta sög-
e
»inu:
n°kkru JÍrf,ðh'
ba>n(j cytl 1 Firðinum, þar sem er kaupfélagið, >>hin heilbrigða verzlun
H ■
ls,enzin,sstyrjöldin er komin »til sivaxandi blessunar fyrir land og lýð«:
dreifðn 'ara stlSur 1 verði. Nóg af peningum, sem skelt er yfir »hinar
ttient kyi>®lr landsins((. Vegir og brýr, skólar, sem skila börnunum brað-
stefnjr Un °8 ofmentuðum i senn, kaupfélög i blóma. »Hugsjón þeirra
sVeitnr lllCrra en að fjárhagslegum gróða«. Lán eru veitt til bygginga i
stjýran ’ Bjartur lætur loks tilleiðast að þiggja lán hjá kaupfélags-
‘Otti. Um
hús
siitn,
Heir
Ingólfi Arnarsyni Jónssyni, til þess að byggja steinhús á jörð-
nsstyrjöldin er liðin hjá, og Guðmundur, sonurinn i Sumar-
glópn ’.*llar aö fara til Ameriku, eins og bróðir hans, en verður stranda-
°g
kei
1 Fir
þvn' lrðlnuni> af þvi hann er ástfanginn af dóttur kaupfélagsstjórans,
„„ 1 tnicriku fyrir bragðið. En þá er liann orðinn einskis virði i
lika dóttir þingmanns, væntanlegs bankastjóra og
^etis aUgUm’ hÚn
°k a]b]jQlÚheria’ sem Vl11 stofna bændabanka, koma á raflýsing sveitanna
Stein]) - 'lðrelsn °S lllna bændufn fé úr sparisjóði gegn veði i jörðum.
Þjóðba US ^'arts er lialt> raltt °8 iHa bygt, verra en gamla torfbaðstofan.
er kominn i hendur Ingólfs Arnarsonar Jónssonar, »og órð-