Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1940, Page 30

Eimreiðin - 01.01.1940, Page 30
1G LÍTIL SAGA UM LÍF OG DAUÐA eimreiðin „Hjartað, lika,“ sagði frú Didda Gríms, alveg undrandi. „Ja reyndar ætti maður nú ekki að furða sig á þvi, eins og hún fór oft með sig, blessuð konan. Ýmist á spítölunum eða út uni hvippinn og hvappinn. Og núna fyrir fáum dögum í afmælis- veizlunni hans Markúsar Markússonar prófessors, já, það var satt, þú varst þar ekki. Hugsaðu þér, ég var alveg hissa á því. Þarna dansaði hún, eins og ung stelpa, blessaður auminginn, hreint og beint hoppaði um, með heilan hóp af karlmönnnm i kringum sig. Þvílíkt! — Já, er'ekki von að manni ofhjóði það — og svo undir eins rjúka út á land, með það sama — það er ekki furða þótt eitthvað láti sig. — Heyrðu, hvaða læknir var hjá henni?“ „Ingólfur Andrésson, þessi nýi, hafði verið sóttur. Það hefur víst verið gert alt, sem hægt var, þar, eins og vant er.“ „Ég skil bara ekkert í þessu,“ sagði frú Didda, „að hún skyldi deyja. Því eiginlega var hún nú ákaflega hraust, þrátt fyrir öll þessi íhlaup. Þetta var nú auðsjáanlega oft minna en af var látið, það þurfti ekki annað en sjá hvað þetta var undir eins rokið úr henni. Ég man á Laugarvatni í fyrra, — já, þú manst það líka, mig skal ekki furða! Þarna var simað eftir lækni og sjúkrabíl, og þegar hann svo kemur, þá er blessuð manneskjan stálhraust og um kvöldið komin á bát út á vatn. — Já, það kom sér vel, að hann Stafholt er þolinmóður og efnaður. - Heyrðu, veiztu hvernig hann ber sig? „Hún dó í nótt,“ sagði Dúlla. „En ég býst við að hann falH alveg saman. Honum þótti svo óstjórnlega vænt um hana.“ „Já, ég held það megi nú segja,“ sagði frú Didda. „Það var alveg ótrúlegt hvað sá maður gat umhorið — eins og — eins og hún var nú oft erfið og, mér liggur við að segja — nei, það er bezt að þegja um það núna, þú veizt það eins vel og ég. En mér er sem ég hefði séð hann Gísla minn í sporum Sigurðar Stafholt, þegar hún var út um horg og hý með hinum og þess- um kavalerum. En ég vil nú ekkert segja, fyrst hún er dáin, auminginn. — En heyrðu góða — hefurðu nokkuð heyrt um, að alt sé í óstandi hjá Lúllu og Ásgrími?“------- Þetta er lítil saga um líf og dauða.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.