Eimreiðin - 01.01.1940, Síða 68

54
ARFGENGI OG ÆTTIR
EIMHEIÐIN
Er af þessu auðsætt, að raddhæðarmöguleika barnanna
má að mestu vita fyrirfram af rödduin foreldranna. Er hér
ihugunarvert efni fyrir söngfólkið; Stefánar og Elsur mega
vel fella hugi saman. Karlmaðurinn djúpraddaði (bassinn)
og háraddar konan (sopraninn) geta vænst þess, að synirnir
á fullorðinsaldri hljóti djúpa rödd föður síns, en dæturnar
hárödd móður sinnar. Synir háraddarsöngvarans (tenórsins)
og söngkonunnar með lágröddina (alt) erfa einnig að líkind-
um rödd föður síns og dæturnar lágrödd móður sinnar. Séu
bæði foreldrin hárödduð, fá aftur á móti öll börnin milli-
raddir (baryton eða mezzosopran eftir kynferði). Börn djúp-
raddarmanns og lágraddarkonu, fá einnig öll milliraddir á
svipaðan liátt. Athugið þetta, foreldrar og tilvonandi for-
eldrar, að minsta kosti til gamans.
Flestir eru möguleikarnir, ef bæði foreldrin hafa millirödd.
Allar 6 raddhæðartegundirnar geta þá komið fram, ef börnin
eru mörg. Konan með milliröddina getur búist við því, að
börn hennar og djúpraddaða mannsins fái millirödd, djúp-
rödd, eða einhver dætranna hárödd, en elcki má hún eigu
von á háraddarsyni, né dóttur með lágrödd. Óski hún þeirra
radda börnum sínum til handa, verður háraddar- eða miHi'
raddarmaður að vera faðir barna hennar. Þá eru líkurnar
talsverðar. (Sjá töfluna.) Raddstyrkur og raddblær fyl9Ía
öðrum, litt kunnum erfðalögmálum. Mikið vantar einnig' 11
það, að rúnirnar um erfðir tónlistarhæfileika séu að fullu
ráðnar. Eflaust ganga samt tónlistargáfur í ættir. Skilyrðin
ráða miklu, en ekki öllu fremur þar en annarstaðar. Virðist
tónlistargáfan allmjög samsettur hæfileiki. Sumir (Haecker
og Ziehen) skifta henni í 5 einingar: tónheyrn, tónminni,
liljóðfalls- og laganæmi, tónhermi og tónskilning'. — Sain-
kvæmt rannsóknum Haeckers og Ziehens má ætla, að af börn-
um tóngefinna (músikalskra) foreldra verði rúmlega 85 nt
hundraði einnig tóngefin, 6,5% í meðallagi tónhneigð og 7,9%
án tónlistarhæfileika. En ef annað foreldranna er tóngefið,
en hinu „illa við söng og hljóðfæraslátt og annan álíka ha-
vaða“, þá verða að jafnaði 58,6% barnanna tóngefin, 15%
slarkandi að þessu leyti og 26,4% tónfælin. Loks verða um
59% af börnum tónfælinna foreldra einnig tónfælin, 15,9%