Eimreiðin - 01.01.1940, Qupperneq 121

eimreiðin
RITSJÁ
107
i'ókföst. Um einstakar niðurstöður í riti sem Jiessu má að sjálfsögðu
deila, en mjög víða hygg ég þó, að höfundinum hafi tekist að finna nið-
urstöður, sem allir muni fallast á. Eins og áður var getið er einn þáttur-
inn í þessu efni framkvæmd þingsins sjálfs á skiftingu þess. Það efni
er að finna á tvístringi um öll Alþingistiðindin og því liarla óaðgengi-
legt. Hefur höfundurinn safnað þessu öllu saman í bók sinni, lýst því
og metið það. Sést á því að þessi framkvæmd þingsins hefur verið oft
°g tíðum æði reikul og fálmandi, og því fer fjarri að hún liafi ávalt
'erið sjálfri sér samkvæm. Með riti sinu hefur höfundurinn fengið al-
þingi í hendur ágæta handhók um þetta efni, sem óskandi er að þingið
noti sér til stuðnings framvegis, og skapi þar með meiri festu í störfum
sínum en áður liefur verið. Ó. L.
BAHÁ’U’LLÁH OG NÝI TÍMINN eftir J. E. Esslemont, M. B., Ch. B.,
h'. B. E. A. ÞijSing eftir enskri, endurbœttri útgáfu gerS af llólmfriSi
Arnadóttur. Rvk 1939. — Tími spámannanna er ekki liðinn. Timi
nýrra trúarbragða ekki heldur. Og ])ó að öll æðri trúarbrögð kenni i
i'aun og veru hið saina, getur verið þörf á að endurnýja boðskapinn í
öðru formi, sem hæfi breyttum aðstæðum og ólíku lundarfari, því að
satt að segja hygg ég ekki, að liið sama hæfi öllum i trúarlegum efnuin,
— að minsta kosti i smærri atriðum. Það virðist því eiga nokkuð langt
1 land, að ein og sömu trúarbrögð ráði og ríki í heiminum, cnda vafa-
samur ávinningur, ])ótt unt væri að steypa alla í sama mótinu í þeim
cfnum. Fölbreytnin í trúarefnum ætti að geta orðið til andlegs ávinn-
Jngs fyrir mannkynið, ef því lærist að efla samúð og skilning milli
trúarbragðanna, eyða öllu liatri og öllum kryt á milli þeirra og láta
sér skiljast, að lífið er eins og fjallganga og að vér eigum allir að mæt-
ast á tindinum að lokum.
Bók sú, sem hér um ræðir, segir frá lífi og kenningum spámannanna
Mirza Ali Múhameðs, sem fæddur var í Iran eða Persíu öðru nafni, árið
1819 og dó pislarvættisdauða árið 1850, — og Mirza Hússein Alí (f. 1817,
d. 1892), ásamt syni hins síðarnefnda, Abbas Effendi eða Abd-ul-Baha,
eins og hann er oftast nefndur. Mirza Alí Múhameð tók sér fyrir hendur
að hreinsa og endurbæta Múhameðs-trúna, kvaðst verða spámaður sá,
sem Múhameð hafi spáð að koma myndi, og nefndist Bab (hliðið) til
þess að tákna það, að hann væri farvegur cða hlið fyrir opinberun guðs.
Eftir dauða Babs gerðist Mirza Hússein Ali foringi eða leiðtogi trúar-
fiokksins, kvaðst og vera spámaður, (Bab er þvi einatt nefndur „fyrir-
rennarinn“), og þróaði frekar kenningakerfi flokksins. Fylgismenn lians
Hefndu hann „Bahá’u’lláh", sem þýðir „dýrð Drottins“ eða „ljómi guðs
öýrðar“. Eftir andlát Baliá’u’lláh var sonur hans, Abd-ul-Baha, (f. 1844,
ö- 1921), leiðtogi, og efhli hann mjög lireyfinguna með frábærri atorku,
Eyggindum og göfugri framkomu. Sæmdi brezka stjórnin hann aðals-
nianns-nafnbót árið 1920 fyrir mannúðar- og þjóðþrifa-störf í heims-
Myrjöldinni, en ])á hjó hann í Palestinu og andaðist í Haifa. Fylgdu