Eimreiðin - 01.10.1944, Qupperneq 26

250 GENGIÐ Á SNÆFELL eimreiðiN
«i
Nokknð hefur verið á reiki um liæð Snæfells. í íslandslýsingu
Þorvaldar Thoroddsens er það talið 5808 fet (um 1824 m). Þor-
varði lækni Kjerulf mældist það (loftvogarmæling) 6400 fet (uni
2010 m). Eftir annarri loftvogarmælingu frá árinu 1925 reyndist
það 2130 m. Á skólakorti barnakennara er það talið 2100 m, en
eftir landmælingakortinu er það 1835 m. Mun verða að telja
síðustu mælinguna réttasta, þar til ef annað kynni að reynast
réttara við nýja og óræka mælingu. Enginn dökkur díll sést á
liæstu jökulkúpu þess, og engin varða er þar hlaðin, svo að
miða þyrfti mælingu neðan frá við liæstu liamrabrúnir. Mörg-
um, sem stæðu við rætur Snæfells á 500—600 m háum grunni,
myndi þykja ekki ólíklegt, að hæð þess væri meiri en liún er
nú talin. En óglöggt er þó slíkt mat.
Það fyrsta, sem kunnugt er um Snæfells-göngur, er það, að
Sveinn læknir Pálsson ætlaði, 2. sept. 1794, að ganga upp a
fjallio, en komst ekki alla leið upp á það sökum illviðris.
Fyrstur manna — svo kunnugt sé — til að ganga á Snæfell,
13. ágúst 1877, varð GuSmundur Snorrason frá Bessastaðagerði i
Fljótsdal, síðar lengi bóndi í Fossgerði á Jökuldal. Hann var einn
síns liðs. Lýsir liann ferð sinni og því, sem fyrir augu hans bar
af Snæfellstindi, í blaðinu Skuld á Eskifirði sama ár. Engum
torfærum lýsir liann á uppgönguleið sinni né heldur getur hann
þess, á liverja lilið fjallsins hann gekk. Ætla verður þó, að hann
hafi gengið á norðurhliðina. — Tvo og hálfan klukkutíma var
hann á leiðinni upp.
Þrern árum síðar, 23. ágúst 1880, gengu nokkrir Fljótsdælir og
Fellnamenn á Snæfell. Forustumenn þeirrar farar voru Þornarðnr
Jæknir Kjerulf á Ormarsstöðum og Guttormur búfræðikandidat
Vigfússon frá Arnlieiðarstöðum. Lýsir Guttormur förinni í Norð-
anfara 18. nóv. s. á. Þeir gengu norðan á fjallið og áttu torfæra
leið vegna sprungna í skriðjökli, sem fellur norður af því. Hæð
I jallsins mældist þeim við loftvogsmælingu 6400 fet, en 2600 fet
við rætur þess. Ekki er getið, livar grunnliæðin er mæld. Eftir
líkum má ætla, að þeir hafi mælt liana í slakkanum á miH1
fjallsins og Nálhúshnjúkanna. Hæst er Snæfell frá Eyjabökkuin>
austan frá, þar næst líklega vestan frá af Söndunum, svo nefndum,
þá sunnan frá, úr botni Þjófadals, og lægst norðan frá, vegna
þess að Nálhúshnjúkarnir eru samgrónir því að neðan.