Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1944, Blaðsíða 45

Eimreiðin - 01.10.1944, Blaðsíða 45
Niaianwia GRÁR LEIKUR 269 Ivar leit hægt a mig og beint í augu mín, ofboð hægt, eina °g hann væri að leita að einhverju, athuga, aðgæta, — nei, það var ekki glampi af háði né skuggi af lítilsvirðingu í svip iians — eins og ég hafði þó hálft í hvoru búizt við. — Hann yar nú alveg grímulaus, barnsleg, ung augu, -— eins og fyrrum. — «Já, af hverju ættum við ekki að tala eins og okkur býr í brjósti?” sagði liann, „úr því að þessi stund er einhver náðar- hmi, þegar allt er leyfilegt. — Ég væri ekki með öllum mjalla, ég hætti við að skjóta refinn, sem þú varst að tala um, hver 'nundi telja mig með öllum mjalla, ef ég liætti við að sigra dýrið, sem ég liafði elt allan daginn, — drepa dýrið, á ég við? Ág skal segja þér það, að refurinn er fótlivatur og seigur, það þarf mikið þrek og þolgæði til þess að elta liann uppi á I>ersvæði, það þarf bæði slægð og þolgæði. Og þessi refur er svangur og grimmur, engu síður en ég. — Engu síður, — og nlveg samvizkulaus. ----------Já, en Doll segir við mig þarna, sem við stöndum í anddyrinu og horfum á þessa lilægilegu ös af fólki — og eins og ég sagði þér áðan, lield ég utan um Doll, °g hún stendur fast upp að mér, hún segir: „Mikið liræðilegt veður.“ „Hvað gerir það,“ segi ég, „við ökum lieim. Bíllinn Ritnn er hérna við dyrnar.“ „Ekki heim til þín,“ segir hún. „Þá þín.“ „Nei,“ segir hún. I því kemur Örn Gunnarsson og iiópur með lionum. „Doll og Ivar,“ segir hann, „viljið þið lialda ;'fram með okkur, heima lijá mér og Dóru?“ „Doll segist vera i'áðin annars staðar,“ segi ég, „en við sjáum nú til; þökk. Ég kem kannske, ef ég þá ekki verð kyrr, þar sem Doll verður.“ ■’Já, komdu bara,“ segir Örn, „en komdu lielzt með Doll líka. Hvar verður þú annars, Doll?“ „í Sjangrila.“ -— Dálítill kæru- Éaus, þægilegur, fallegur hlátur á báða hóga. Þessi notalega, góðláta fyrirlitning á sjálfum sér og öðrum.“ . ”Mér datt nokkuð í liug, út af því, sem þú ert að segja,“ sagði eg’ „og það er bezt, að ég noti þennan náðartíma, sem þú kallar, Þögar allt er leyfilegt, eins og þú segir. Menn, bæði þú og aðrir, hklega ég sjálf líka, eru að reyna að vera öðruvísi en við erum. IJað eru og verða alltaf til þúsundir af fólki eins og við erum a3 reyna að vera. Það er tíðarandinn, tuttugasta öldin. Þú gætir Vafalaust orðið sjaldgæfur maður, ef þú reyndir ekki að vera annað en það, sem þú vilt vera.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.