Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1944, Síða 60

Eimreiðin - 01.10.1944, Síða 60
284 FÖLNUÐ BLÖÐ EIMREIÐIN Lónssveit eðia Bæjarhreppur er fögur sveit, umlukt mikilfeng- legum fjöllum á þrjá vegu. Fjallgarðarnir, sem lykja um hana, enda í sæbröttum fjallnípum, Yesturhorni vestan sveitarinnar og Austurhorni að austan. 1 faðmi þessara fjallarma livílir sveitin, stór skeifumynduð hvilft inn í liálendið, framundan langt íbogið sandrif meðfram sjónum, en innan þess tvö stór lón, Papa- fjörður og Lón, sem sveitin dregur nafn af. Byggðarliolt er um það bil í miðri sveit, þar er samkomuliús Lónsmanna og þar um liggja vegir um sveitina. Fjalllendið upp af Lóni er eitt- hvert hrikalegasta, sem til er liér á landi. Úr Lóni liggja fjall- vegir um Lónsheiði í Álftafjörð og um Norðlingaveg eða Víði- dalsveg og Hraun til Fljótsdals. Meðal fjalla, sem sjást frá sum- um stöðum í Lóni, eru Goðatindar í austurbrún Vatnajökuls, með Goðaborg, þar sem goöin áttu að eiga ból og margar sagnir eru um. Rögnvaldur hefur ort um stað þenna langt kvæði. Kvæðið heitir Goðaborg og hefst á þessu erindi: Þar stendur hún í storknum jökulsæ með stafna háa, sorfna klakahríðum, á tindaegg í tærum himinhlæ með tinnusvarta veggi á frera víðum. Þar syngur aldrei fugl um sumarstund, þótt sólin hiti vegginn, ísinn bræði. Þar réttir eilífð augnabliki mund, því allt er sofið, þar er helsins næði. í þetta „helsins næði“ hafa hin norrænu goð flúið fyrir Hvíta-Kristi, og þar dvelja þau í höllu liins dapra dauða, sofa þar fast og rótt, og svefnsins fjötur fellur aldrei af þeim nema aðeins örstutta stund hverja Jónsmessunótt, „er jörðin hvíhr sæl í daggar baði“. En sú lausn er skammvinn, því áður en varir hefur sólgullinn hamraveggurinn, sem opnazt liafði fynr ofurveldi sólar, lokazt aftur og „lieilt sem fyrr er klettaþihð svarta“. 1 kvæði þessu kennir geigs við kulda og ís frerabreið- unnar miklu, en þegar liöfundurinn tekur að lýsa sjálfri sveit- inni sinni, hverfur allur geigur og allt er vafið unaði og fegurð, enda þótt Jökulsá sé „tröllvaxin, straumliörð og stynjandú um stórgrýtið öslandi, sogandi, lirynjandi“, þar sem liún „váleg
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.