Eimreiðin - 01.07.1949, Síða 14

166
NÚTÍMABÓKMENNTIR FINNA
EIMREIÐIN
aldursskeið'i sínu orðið að lifa þessar raunir. Segja má, að í nokkur
ár fjölluðu verk beztu ungu ritliöfundanna næstum eingöngu um
þessi viðfangsefni. Meðferð liöfmidanna á þeim var eðlileg og
ósjálfráð, en jafnframt í upprunalegri mynd sinni nokkuð hvat-
vísleg. Djúprætt-
ustu vandamálin
urðu þeim ofviða,
og því hafa engin
meiri háttar reikn-
ingsskil um stríðs-
árin komið út enn-
þá, — liið gagn-
stæða gerðist fyrir
30 árum, er F. E.
Sillanpáa gerði í
„Hurskas kurjuus“
(Heilög eymd,
1919) upp reikn-
ingana fyrir allar
hörmungar borg-
arastyr jaldarinnar
næstum strax eftir
atburðina.
Sum af mest
metnu sagnaskáld-
um Finna hafa
snúið sér að löngu
liðnum tíinum eða
ella lialdið sér
alveg utan við viðfangsefni samtíðarinnar. Eftir öllum sólar-
merkjum að dæma, mun þessi stefna í bókmenntunum ekki eiga
framtíðina fyrir sér, því að einkum meðal yngri kynslóðarinnar
virðist margt benda á löngun til að lýsa nútímamanninum, fólk-
inu frá tímanum eftir lieimsstyrjöldina síðari, en vandamál þess
eru í mörgu tilliti frábrugðin því, sem áður var, og það verður
að líta á þau, skilja þau og skýra á annan hátt en áður. Sérstaka
þýðingu hefur og það, að sambandið við önnur lönd Evrópu, 6em
lá niðri í mörg ár, hefur nú aftur opnazt. Fjörgun bókmennta-