Eimreiðin - 01.07.1949, Síða 28

180
NÚTÍMABÓICMENNTIR FINNA
EIMREIÐIN
rita stuttar smásögur, — þar á meðal smásagnasafnið „Tuulta
ja tyynta“ (Vindur og logu, 1947). Eins og Seppanen lýsir Kojo
alþýðulífi á Eiðinu eins og það gengur og gerist. En liann er
stilltari, æpir ekki eins luítt af kæti, opnar ekki lijarta sitt eins
upp á gátt, og jafn-
vel þegar liann er
sem glettnastur, er
ekki jafnmikill
strákur í honum
og Seppanen. 1
tnannlýsingum sín-
um er Kojo eins og
hæverskur teikn-
ari í samanburði
við Seppanen, sem
málar sínar mynd-
ir með sterkum,
fjölbreyttum litum
og smyr rækilega
á. Kojo á þannig
hið máttuga tæki
ósvikins lista-
manns: hljóðláta
rödd. Hún ein-
kennir einnig síð-
asta verk hans,
eins konar glitof-
inn myndvefnað,
„Sinisen kamarin
uni“ (Draumurinn í bláu stofunni, 1948).
Auk þeirra, er nú hafa verið talin, mætli nefna ýmis önnur af
yngri og miðaldra kynslóðinni. Oruggan sess á skáldabekk á
Heikki Toppila (f. 1885), en liann styðst í sérstæðum rómantísk-
um skáldsögum sínum við ýnisar gamlar sagnir, sem lifað hafa
með þjóðinni, og vinnur úr þeim draumkenndar, hrikalegar sýn-
ir. Hann er frumstæðastur finnskra skáldsagnarithöfunda nú á tím-
um. Iris Uurtu (f. 1905) er sálfræðingur ástalífsins frá félagslegu
sjónarmiði. 1 verkum þessa liöfundar birtist vitsmunaleg skerpa