Eimreiðin - 01.07.1949, Qupperneq 47

EIMREIÐIN
ÍSLAND OG GRÆNLAND
199
í Eystribyggð hafi lagzt niðnr með öllu fyrr en um 1700, eða í
byrjun 18. aldar. En meðan sú byggð stóð, liafa íslenzkir bændur
farið með alla þætti íslenzks þjóðfélagsvalds samkvæmt Jónsbók
yfir Grænlandi.
1 Grænlandsmálinu milli Danmerkur og Noregs úrskurðaði
ffasti alþjóðadómstóllinn í Haag, að liinir norsku, norsk-dönsku
°g dönsku konungar — er allir voru jafnframt konungar Islands
' hafi á öllum öldum sýnt svo mikinn áliuga fyrir Grænlandi,
aS það hafi aldrei verið gefið upp, héldur hafi sá yfirráðaréttur,
er komst í þeirra hendur á 13. öld, en það var með Gamla sátt-
111 ála, haldizt óslitinn fram til vorra daga.
Um hinn mikla áhuga íslenzku þjóðarinnar fyrir Grænlandi
á öllum öldum er óþarft að ræða hér. Aldrei liefur hún afsalað
Ser retti sínum til Grænlands með kæruleysi eða gleymsku. Á 16.,
og 18. öld háðu Islendingar harða baráttu fyrir því að fá
endurlífgað siglingasambandið við Grænland, komið hjálp til
Unda sinna þar. 1 þessum skrifum Islendinga er allsstaðar talað
Um Urænland sem nýlendu Islands eða „Islandorum colonia“, og
efaði enginn þessa réttarstöðu Grænlands til íslands fyrr en á 19.
að Danir tóku að falsa söguna. Sú mikla áhuga-alda, sem
siendingar vöktu með þessum skrifum sínum á latínu, dönsku og
Eslenzku, og öðrum áróðri þeirra og vakandi áhuga vegna rann-
sékna á fornbókmenntum Islendinga, olli því, að konungarnir
gafu Grænland ekki upp, heldur hófu með skírskotun í skyldu
S11ia samkvæmt Gamla sáttmála og skildaganum frá 1263, er
Orniur lögmaður liafði sýnt Friðriki II., öfluga viðleitni til að ná
sambandi við Grænland, sem tókst.
^ ^ 18., 19. og 20. öld liefur áhugi Islendinga fyrir Grænlandi
lrzt hvað eftir annað í óskum um að endurreisa liinar fomu
yggðir sínar þar. — Að Grænland er nú ekki löngu albyggt af
. eildingum, stafar af engu öðru en lokun Grænlands fyrir þjóð-
lnni, 8eni ein á það og elskar.
Hér á landi trúðu menn því fram á þessa öld, að byggðir Is-
endinga einhverjar mundu enn við lýði á Grænlandi. — Er er-
n<llr menn þóttust ekki finna íslenzka menn á Vestur-Grænlandi
'• °g 18. öld, kipptu menn sér ekki upp við það. Þeir voru þá
nillr að mynda sér þá skoðun, að Eystribyggð hefði verið á
aUsturströndinni, og þar töldu menn hana enn við lýði. Er Graah