Eimreiðin - 01.05.1964, Page 27

EIMREIÐIN
115
Af fyrirheitum, furðusýnum
var forðum gnœgð í huga mínum.
Ég sœldarbikar bar að vör
og bjóst i langa sigurför.
En hvar er endi allra minna
öldnu sigurdrauma að finna?
Mig hefur borið langt af leið,
og loksins svelta skáldsins beið.
En það er jafnt um þjóf og dára
að þeim er búin lœkning sára.
Og sannlega er það sorgin ein,
er siðast lœknar allra mein.
Sjá, þjófum, sem í freistni falla
og friðleiksmey, er lét sig spjalla,
og svöllurum, er sektir þjá,
mun sorgin birtu og liuggun Ijá.