Eimreiðin - 01.01.1975, Blaðsíða 42

EIMREIÐIN
VALDIMAR KRISTINSSON
Hugleiðingar
um jafnrétti
á vinnumarkaðnum
Æ fleiri konur stunda vinnu utan heimilis, og virðist sem
flestar þeirra kunni því vel, ef iieildarvinnuálagið er ekki of
mikið. Margvislegir breyttir þjóðfélagshættir valda þessu, en
þeir verða ekki ræddir hér. Ein bezta sönnunin fyrir vilja
kvenna i þessum efnum er sú staðreynd, að mjög margar kon-
ur vinna utan lieimilis, þótt þær þurfi þess ekki af fjárhags-
ástæðum; vinna þær þá gjarnan liálfan daginn sem kallað er.
Ef við höfum þessar staðreyndir í huga annars vegar og hins
vegar almennar kvartanir kvenna um, að þær njóti ekki nægi-
lega góðrar aðstöðu á vinnumarkaðnum, hlýtur að koma til al-
varlegra álita, hvernig hreyta megi vinnutilhögun til að rétta
lilut þessa helmings þjóðfélagsborgaranna.
1 sumum löndum er eitthvað farið að ræða um að stytta al-
mennan vinnutíma í þessu augnamiði um leið og konur ykju
framboð á vinnumarkaðnum. Mun hér nú freistað að færa
vinnutimastyttingu upp á „kvenréttindin“ miðað við aðstæður
hér á landi.
Að byrja útivinnu eftir miðjan aldur eða að vinna liálfan
daginn, hlýtur að draga úr líkum á frama á vinnustað. Þarna
kreppir líklega skórinn að kvenfólkinu. Ef nær allar konur
stunduðu vinnu utan heimilis, ætti að mega stytta almennan
vinnutíma og ná jafnmiklu vinnumagni og áður.