Eimreiðin - 01.01.1975, Blaðsíða 66

ÉIM&EIÐIN
Hún staðnæmdist og setti sig í stellingar. Larry stóð hinum
megin við þróna og tók myndir af ákafa.
Þú ert Hallgerður. Hver er það? Þú varst í Valledolit. Hver
segir það? Hann sagði þér hver þú værir. Hann sagði þér af
konu sinni Doren, Doren? Þú ert liún. Hann sagði þér af ís-
lenzkri konu, sem héti Hallgerður. Doren kann bara að heimta.
Hin kann líka að verða sér úti um. Doren vill vera Hallgerður.
Larry gerir allt fyrir Doren.
Hún reyndi að liafa hemil á hugsunum sínum.
„Ertu ekki að verða búinn?“ kallaði hún.
„Bíddu,“ lirópaði hann á móti.
Á einum stað brýtur sól á hreistri. Á öðrum stað suða bold-
angsmiklar fiskiflugur yfir dauðum fiskum. Það skröltir i fötu.
Það glymur í útvarpi. Það rífst kona í krakka.
Heyr. Heyr! Ekki allt dautt hér. Taktföst boðaföll berast frá
einu liólfanna, torfa af fiskum syndir frá einu horni þess yfir
í annað. Hvers vegna? Segjum að kvarnir ha.fi verið teknar úr
einum þeirra og hann því glatað félagslyndi sínu. í hólfinu
elta allir alla nema þessi fiskur, hann eltir engan og þar af
leiðandi elta hann allir.
Fiskar eru ópersónulegar skepnur. í klakstöðvum er áþján
skipulags yfirþyrmandi.
Sástu hann raunverulega, feita karlinn á kránni í Valladolit?
Hann blés alltaf öðru liverju frá sér svörtu yfirskegginu. Var
það ekki bara mynd í blaði, teikning, eða sniðuglega gerð gríma,
karelcatúr af löngu gleymdri fyrirmynd, ha, geturðu ekki svar-
að, ha, geturðu ekki rifið þig burt frá þessum brennidepli hugs-
ana þinna og svarað ákveðið, hvort hafi verið mynd í blaði af
skrítnum karli með svart yfirskegg eða þú hafir raunverulega
séð í Valladolit karl púfa í yfirskeggið í hitasvækjunni, hvort
raunverulega hafi verið, sem þig minnir, að þið flúðuð undan
vespunum inn á þennan stað og rædduð yfir glösum af Kúba
Libre um hvítan Mústang og hvernig það væri að sitja í hon-
um á áttatíu mílna hraða, hann í svörtum buxum og gulri
sportskyrtu, eirrauður í framan af sólbruna, þú í hvítum kjól,
gullinbrún, og rauð sætin og stór liundur aftan í, hvort nokkuð
hetra væri að hafa, utan kannski svalann á þessum kyrrláta
stað harmrænna Flamengosöngva. 1 Valladolit, kona: hvít
þurrka og glas í stuttfingruðum höndum karlsins digra. Þú
varst þar. Þú ert hér. Þú ert hvar? Þarhér. Hvort var það veru-
leiki eða ímyndun, kona, svaraðu / þú last samþjöppung í
ferðabæklingi um konu, sem hét Hallgerður og íslenzkt kven-
eðli, og þú ímyndar þér, að þú sért þessi Hallgerður / þú ert
66