Iðunn - 01.12.1884, Side 25

Skólalif á miðöldunum. 295
öllum húsmæðrum. J>að bar opt við, að hann kom
alklyfjaður heim að kvöldi. Eiuu sinni bauðs efna-
maður einn, er Platter hitti á beiningafiakki sínu,
til að taka hann sjer í sonar stað. En því var ekki
nærri komandi við frænda hans, og Tómas litli var
svo vanur orðinn undir okið hjá þeirri landeyðu, að
hann þorði ekki að þiggja boðið að honum forn-
spurðum. En jafnan átti hann athvarf hjá þessum
rnanni og fór aldrei tómhentur af heimili hans, seg-
ir hann.
A vetrum áttu skotsveinar sjer náttból á gólfinu
í skólastofunni, en brautingjar í smáklefum, er skól-
anum fylg'du og skiptu hundruðum. En á sumrum
höfðust smásveinarnir við úti á kirkjugarði á nótt-
inni: hreiðruðu þar um sig í heyi. Kæmi skúr á
þá þar, flýðu þeir inn í skólann, ogþegar gengu þrum-
ur og eldingar, sungu þeir sálma alla nóttina, en
fyrir það fengu þeir optast einhverja aukagetu í
ölmusugjöfum frá bæjarmönnum. Hvað námið snert-
ir, þá varð smásveinunum þar lítið ágengt, og Tómasi
alls ekkert, og enginn skipti_ sjer neitt um siðferði
þeirra. Hinir eldri námsmenn voru ekki út af eins
vanræktir. það voru níu kennarar, sem veittu þeim
tilsögn, allir á sama tíma og í sama herberginu, hjer
um bil á þessa leið: kennarinn las fyrst fyrir lex-
íuna, kafla úr einhverjnm latínskum rithöfundi, og
lærisveinarnir skrifuðu það upp, þýddu það og út-
skýrðu. Nokkrir guðhræddir menn höfðu tekið sig
saman um að koma upp gistingaskála handa fátæk-
um námsmönnum eingöngu, og þar var Tómas með
köflum meðan hann dvaldist 1 Breslau ; en svo var
vistin þar, að honum þótti betra að liggja á gólfinu
heldur en í rúmunum.