Ægir - 01.12.1916, Blaðsíða 5

ÆGIR.
MÁNAÐARRIT FISKIFJELAGS ÍSLANDS
9. árg.
ferð um jforðurlanð.
Hinn 12. ágúst 1916 fór eg með »Ceres«
norður um land. Var ætlun min að fara
um Skagann og Fljótin og halda svo til
Siglufjarðar og bíða þar eftir »Flóru« og
fara með henni austur um land og rejma
þaðan að komast að Skálum á Langa
nesi og á Borgarfjörð eystri, því þar
hafði eg aldrei komið.
Hafði Þorsteinn Jónsson kaupmaður á
Seyðisfirdi lofað mér flutningi á þessa
staði, ef eg kæmist austur. Hafði hann
vélarbát i förum milli þessara staða, því
hann hefir allmikla bátaútgerð á Skálum,
°g á Borgarfirði kaupir hann lifur, eins
°g svo víða annarstaðar.
Með »Ceres« var míkill fjöldi farþega,
voru það mest Reykvíkingar, sem voru
að taka sér sumarfrí.
Var nú haldið sem leið liggur vestur
Um land og komið við á Patreksfirði,
Bíldudal, Þingeyri og ísafirði. Var við-
staðan stutt á öllum þessum stöðum.
A Suðurlandi, Vesturlandi og vestari
hluta Norðurlands höfðu óþurkar gengið
frá þvi um slátlarbyrjun, en þessa dag-
ana brá til þurka og var indælasta veður
a Vestur- og Norðurlandi, en þó fremur
þokusamt, einkum að nóttunni og fyrri
hluta dags.
Á Vesturlandi hafði vorvertíðin verið
1 góðu meðallagi. Flestir höfðu vélabát-
Nr. 11-12.
arnir stundað veiði með handfærum. Var
það af þeirri orsök, að veiðarfæri voru
svo afardýr og því nær ófáanleg. Þótti
því minni áhætta að nota handfærið.
Þegar Vestfirðingar nota vélbáta sína
þannig, skifta þeir aflanum svo, að hver
háseti fær 2/3 af þvi sem hann dregur,
en leggur sér til fæði og veiðarfæri. Skip-
stjóri fær, að jafnaði, alt sem hann dregur,
en leggur sér til veiðarfæri og fæði. Stein-
olía, smurningsolía, tvistur og salt er
borgað af óskiftum afla. Venjulega er
fiskurinn seldur upp úr salti, en sé hann
verkaður, er verkunin einnig borguð af
óskiftum afla.
Á þenna hátt geta hásetarnir fengið
allgóðan hlut, ef vel viðrar og fiskur
gengur á grunnmið, en hagur útgerðar-
manna er sjaldan mikill. Hinsvegar bíður
útgerðin sjaldan mikið tjón, af því að til-
kostnaðurinn er svo lítill.
Vitanlega verður veltan (umsetningin)
miklu minni á þennan hátt, því aflinn
er miklum mun minni í heild sinni.
Olía er tiltölulega litið notuð, þvi nær
eingöngu til að komast út og inn. Bát-
arnir liggja á fiskimiðunum með seglum,
á sama hátt og þilskipin, en þeir hafa
þann kost umfram þau, að þegar rekur
af fiskimiði, þá geta þeir notað vélina til
að komast á það aftur, þótt logn sé eða
mótvindur.
Það sem verst er að þessari veiðiaðferð,
er það, hve lítið veiðist af þeim fiskiteg-
undum, sem menn nota til fæðu hér
Reykjavík. Desember, 1916.