Ægir - 01.12.1916, Blaðsíða 8

136
ÆGIR
fékk gistingu hjá Carl Berndsen, kaup-
manni á Hólanesi.
Skagaströnd er eiginlega 2 kauptún,
Höfðakaupstaður og Hólanes og er ör-
skamt á milli. Auk verzlunar Carl Bernd-
sens á Hólanesi er þar kaupfélagsverslun,
ætla eg hún heiti Yerslunarfélag Vind-
hælishrepps.
í Höfðakaupstaðnum held eg ekki að
sé nein önnur verslun en hin gamla
Höepfnersverslun. Skagaströnd var áður
allblómlegur verslunarstaður. En þegar
verslun var sett á Blönduósi dró hann
þegar alt megnið af landvörunni frá
Skagaströnd, svo að nú er hún eins og
svipur hjá sjón við það, sem hún var
fyrrum.
Eg hefi áður minst á möguleika til að
gera höfn á Skagaströnd. Nú athugaði eg
þetta betur og komst að þeirri niður-
stöðu, að þar mætti gera litla höfn, með
tiltölulega litlum kostnaði, en naumast
myndi þar að ræða um höfn fyrir mörg
skip. Sagt var mér, að Kirk hafnarverk-
fræðingur hefði haft likt álit á hafnar-
gerð þar, en eigi hefi eg átt tal við hann
um það. Eg geri við, að við hólmann
mætti gera »bólverk«, sem eitt gufuskip,
af líkri stærð og þau, er nú ganga hér
við land, gætu legið við. Skagaströnd
hefir sama kostinn og allar aðrar hafnir
við Húnaflóa, að þar er svo litill munur
á flóði og fjöru, eitthvað um 5—6 fet.
En þar sem það er fyrirsjáanlegt, að
þarna er ekki hægt að gera höfn nema
fyrir örfá skip, þá virðist Skagaströnd
naumast geta komið tíl greina fyrst um
sinn.
Á Skagaströnd er fremur litil útgerð,
að eins 5 vélarbátar allir fremur litlir,
frá 5—12 smál.
Fiskur gengur þar seint, oftast ekki fyr
en i 6.—7. viku sumars. Sjaldan mun afli
haldast þar lengur en fram í október-
mánuð. Á bátunum eru mest menn hing-
að og þangað af landinu og oftast fyrir
kaup. Hygg eg að það sé óheppilegt, því
sjaldan eru sömu mennirnir ár eftir ár
og kynnast þvi eigi nægilega fiskimiðum
beggja megin ílóans, en það er kunnugt,
að nægur fiskur getur verið á sumum
miðum i Húnaílóa, þótt þvi nær fisklaust
sé á öðrum.
í sumar aílaðist sáralitið á Skagaströnd
af þorski, en allmikið var þar af sild og
hefði sjálfsagt mátt veiða miklu meira
af henni en gert var, ef næg net hefði
verið til og tunnur og salt. En þetta vant-
aði að mestu leyti alt.
Þó veiddist þar talsvert af síld, um-
fram það, sem þurfti til beitu, og eitt-
hvað lítilsháttar var selt til Siglufjarðar
til útííutnings. Væri stór og góð höfn á
Skagaströnd, mundi þar verða stærsta
síldveiðastöð landsins, því staðurinn ligg-
ur svo afbragðs vel við sildveiði, og inn-
siglingin hrein.
Frá Skagaströnd ætti að stunda fiski-
veiðar á miklu stærri bátum en nú tiðk-
ast og sækja aflann vestur undir Strandir,
þegar fisklítið er við Skagann. Mætti þá
vel selja aflann á Reykjarfirði eða Norð-
urfirði, ef erfitt væri að komast austur
yfir flóann, eða menn vildu eigi tefja sig
á þvi, að fara heim þegar báturinn væri
fullfermdur af fiski. En til þessa útheimt-
ist að mennirnir sé nákunnugir undir
Ströndunum, því þar er viða krökt af
blindskerjum.
Slika báta mætti og hafa til síldveiði,
jafnvel með snyrpinót, t. d. tvo og tvo
saman, og að sumrinu mætti oftast koma
að landi á Skagaströnd með aflann, ef
þar væri sæmileg bryggja, og henni ættu
verslanirnar að geta komið upp af eign-
um rammleik.
Frá Skagaströnd fór eg út að Höfnum
á Skaga, er það all-löng leið og fremur