Ægir - 01.12.1916, Blaðsíða 27

ÆGIR
155
forntannavisur
um formenn á Hellissandi og Keflavík
lianstið 1916.
Kveðnar af Árna Magiuissyni.
Sit jeg inni draums í dvala,
dreyfist víða hugurinn.
Við mig sjálfan verð jeg tala,
vinir koma fáir inn.
Eí jeg geri ekki fjasa
öðrum neitt til hugraunar,
við mig sjálfan má jeg masa
mjer til dægrastyttingar.
Enginn heyrir hvað jeg segi,
hleri nema standi á.
En það er sem jeg óttast eigi,
þvi enginn vill mig hlusta á.
Tali mínu við skal venda;
vil jeg nefna formenn þá,
alla að hug og kappi kynda
Kefiavík og Sandi á.
Rifi frá á höfrungsheiði
hleypa náir Guðmundur
fáki ráar, rán þó freyði,
með rekka knáa, starfsamur.
Við siglufald þó gustur græðist,
Guðbjörn tjaldi borða á,
báruskvaldur hót ei hræðist
höfrungs kaldri storðu á.
Jens á ílóða fáki völdum
formanns- góðum -kostum ann.
Hvals um slóð á úfnum öldum
aldrei móðinn bila fann.
Fákinn banda um lúðu landið
lætur Brandur herða skrið.
Ekkert handtak hans er blandið.
Heppinn vandar fiskimið.
Fákur strengja best útbúinn
brims um engi Pjetri hjá.
Með fríska drengi frá »Ártúni«;
ferð ei íengi tefur sá.
Fram um grænar lýsuleiðar
þó logni ræni vindafar.
Halls frá bænum býr til veiða
borðakænu Jónas snar.
Þó vindur stríður vogs á mýri
verði tíðum önugur.
Frá Grenihlíð, á húnadýri
hvergi kvíðir, Guðmundur.
Lárus sundafáki fleytir
fram um grundir hnísunnar.
Afla stundar orku neytir,
örmum bundinn heppninnar.
Aldahlýri oft þó pressi
alls-órírar seglstengur.
Friðbjörn stýrir ára-essi
áls um mýri laghentur.
Jóhann lætur fákinn fljóta
flyðru-stræti röskur á.
Ægisdætur brattar brjóta
»Bifröst« mætur talinn frá.
Brött þó drýgist ránarrákin,
með rekka fria aðgætinn.
Danilíus flæðafákinn
færir týgjun albúinn.
Knýr fram glaður kappajórinn,
knár Sveinstaða Guðmundur,
orkuhraður áls um kórinn,
aflamaður viðkendur.
Ásbjörn beitir áraljóni,
afla leitar hvals um rann.