Ægir - 01.12.1916, Blaðsíða 24

152
ÆGIR
Vilji yfirmanna og allrar skipshafnar
mun hin besta trygging fyrir þvi, að tækj-
um verði haldið i reglu, þau geta haft
ómetanlegt gildi.
Ætlast er til, að alt sem hægt er verði
gjört í þessu fyrir vertíð, en timinn er
naumur til framkvæmda, og að tala um
að stoppa skip vanti eitt björgunarbelti,
ætti ekki að heyrast. Látum hvern gjöra
sitt ítrasta, og það mun affarasælla en
að koma inn stifni og rifrildi út afþessu
í byrjun.
Látum einhuga vilja þeirra, sem eiga
hlut að máli, stíga fyrsta sporið, ög kom-
ið svo með lagabálkana þegar það spor
er stigið, þá trufla þeir síður úr því.
En allir ættu að leggjast á sömu sveif
og afnema þá hneysu og tjón, sem kæru-
leysi i þessu efni geta haft í för með sjer.
Um þessar mundir munu nóg björg-
unarbelti til í Kaupmannahöfn.
7/j2 — 1916.
Sveinbjörn Egilson.
Nefndarálit 01dunnar.
Netnd sú, er kosin var á fundi Öldu-
fjelagsins 22. nóv. þ. á., til þess að ræða
og koma fram með tillögur um, hvernig
tryggja skuli betur útbúnað á bátum og
björgunartækjum á fiskiskipum hjer við
land og í millilandaferðum, hefur nú
haldið með sjer 2 fundi og komið sjer
saman um eftirfylgjandi tillögur:
1° Öldufjelagið beitist fyrirþvi, að bát-
ar og önnur björgunartæki á fiskiskipum
sjeu í svo góðu lagi, sem frekast er unt
og kringumstæður leyfa.
2° Skipstjórar skulu vera í samráði við
hina lögskipuðu eftirlitsmenn fiskiskipa,
um að athuga að alt sje í því lagi, sem
eftirfarandi tillögur ákveða.
a. Hver skipsbátur skal vera 6 róinn
að minsta kosti og hafa 2 vara árar
og 2 vara áragafla, einnig stýri með
sveif eða taumum, bátshaka, neglur
bundnar við neglugötin, 2 austurtrog
eða fötur, trausta bátsfesti, rekakkeri,
með hæfilega langri festi, bárufleyg
eða lýsispoka. Eitt hvítt ljósker og
einn kompás.
b. í hverjum bát skal vera að minsta
kosti 10 lítrar af steinolíu og eld-
spítur í tilblikkuðu íláti, einnig tjöru-
hampur eða annað eins hentugt eða
hentugra til blysa.
c. Hver bátur skal hafa kút með fersku
vatni, minst 20—30 lítra og í minsta
lagi 10 kg af hörðu brauði i tilblikk-
uðu íláti.
d. Á hverju skipi skulu vera lífbelti
ekki færri en skipshöfnin, þar að
auki skulu vera á hverju skipi minst
2 lífhringir.
e. Hver skipstjóri er ámintur um að
hafa til taks á skipi sínu hinarfyrir-
skipuðu alþjóða neyðarbendingar.
3° Alt sem upp er talið í staflið a, b, c,
skal jafnan vera fyrirliggjandi í bátunum
og skal þeim þannig fyrirkomið á skip-
inu, og þeir það vel útbúnir, að hægt sje
að setja þá út tafarlaust ef háska ber að
höndum eða þörf krefur.
4° Vjelabátar, sem eru minni en 30
tons brútto skulu vera undanskyldir því
er fyrirskipað er i staflið a, b og c, en í
þess stað skulu þeir hafa rekakkeri með
hæfilega löngum streng, og vera svo vel
útbúnir að seglum, að vjelin skoðist að
eins sem hjálparvjel.
Ofanritaðar tillögur voru samþyktar á
fundi fjelagsins »Aldan« þ. 6. þ. m.