Ægir - 01.01.1917, Blaðsíða 16
Æ'GIR
11
höfnina sem er fyrir utan lægið og nær
út undir Galtartanga. Þó getur lagnaðar-
is út af firðinum gert skemdir á skipum,
ef hann kemur á þau i óbrotnum spöng-
um, vegna straumhraðans út úr sund-
unum, en liklega gagnaði, að setja is-
brjóta á skerin, er myldu spangirnar
og gerðu þær óskaðvænar.
Naumast hefir komið sá vetur, að eigi
hafi stærri og minni skip leitað hingað
hafnar frá ísafjarðardjúpi, af hvaða átt
sem staðið hefir sjór og stormur, nema
af vestri, þegar þau eigi hafa treyst sér
til að taka djúpið, eða orðið frá að hverfa.
Sýnir það bezt, hvert traust menn hafa
á höfninni, þegar ekki liggur sjór inn á
hana.
Alt öðru máli er að gegna þegar vest-
ansjór liggur inn í fjörðinn, þá getur
skipum orðið ólægt hér, bæði stórum og
smáum. Það er því sú áttin, sem þarf
að fá vörn fyrir, ef Suðureyri, með út-
veg sinum, á að geta haldið áfram til-
veru sinni, og það þolir alls enga bið.
Stóru vélbátunum fjölgar óðum, bæði
fyrir norðan, á ísafirði og fyrir vestan á
Önundarfirði, og þar af leiðandi sidar-
plönunum í báðum stöðum, jafnframt
eykst þar atvinnan, er dregur innan
skams allan mannafia héðan, bæði til
sildarvinnu og á stóru vélbátana. Súg-
andafjörður er nú þegar orðinn á milli
tveggja elda, er læsa sig óðum í útveg-
inn hér, og brenna hann upp, ef ekkert
er að gert.
Bátalægið hefir verið mælt af hr.
landsverkfræðing Th. Krabbe, og upp-
dráttur gerður af því og fyrirhuguðum
brimbrjót, fram af svoköiluðu Stekkja-
nesi, utan til við bátaleguna. Ekkert
frekara hefir verið að gert, og verður ef
«1 vill ekki, fyr en um seinan. En hvaða
gagn er líka að bafa þar bátalegu, sem
allir smábátar innan skams setjast á
kampinn — sem ónýt eign — er enginn
víll fleyta lengur?
Ef á annað borð er farið að bæta
höfnina á Suðureyri — og það verður
að gerast sem fyrst, eigi SúgandaQörður
ekki að leggjast í eyði — þarf að gera
það á þann hátt, að framtíðarútvegur
þjóðarinnar geti þrifist hér eins og ann-
arstaðar. Það þarf að gera það svo, að
síldarplönum sé óhætt hér, og að milli-
ferðaskip geti legið til fermslu óhindruð
á firðinum eða höfninni, hversu mikið
sem veslansjórinn umrótast útifyrir.
En þetta næst, að ég hygg, með því
að setja brimbrjótinn við Brimsnesið,
norður af hjallaendum Spillisins. í stað
þess að vestansjórinn hringar sig nú,
fyrir Brimsnesið inn á fjörðinn, myndi
hann þá breyta stefnu sinni austur með
brimbrjótnum, á Galtarhlíðina, þvert yfir
fjörðinn og brjóta við hana, en ekki inn
á skerjum eins og nú, og það þótt brim-
brjóturinn væri ekki mjög langur; en
breiður og traustur þyrfti hann sjálfsagt
að vera.1)
Þegar sú hugmynd skapaðist, að byggjá
brimbrjót í Súgandafirði, var enginn sild-
arútvegur kominn hér á næstu grös og
engir stórir vélbátar, en að eins hugsað
um hann þá, fyrir smáa vélbáta og til
þess að nota hann sem bryggju. Hug-
myndin horfir þvi alt öðruvisi við nú.
Áherslan verður að liggja öll á því að
fá höfnina sem allra tryggasta, og fáist
það, kemur alt annað svo að segja af
sjálfu sér, því Súgfirðingar eru sömu
dugnaðarmenn, eins og þeir hafa verið
10 undanfarin ár.
Botns-kolanáman. Um hana get ég að
visu lítið sagt, enn sem komið er. Dá-
htið var unnið i henni í haust og reynd-
1) Aö brimbrjóturinn eigi aö koma við
Brimsnesið álíta ef til vill fáir nema ég, og
ég er náttúrlega enginn verkfræðingur.